Happy Ending! Week numero 18

Buen Dia!

Het is dan nu echt allemaal voorbij... Mijn avonturen in Marbella zijn voorbij. Ik zit nu al weer 2 dagen in Nederland en ik kan niet wachten tot ik weer een kans krijg om terug te gaan. Het is ook raar om weer definitief terug te zijn thuis. Ik heb de afgelopen 4 maanden een heel eigen leven opgebouwd, zonder ouders en/of andere familie. Niet dat het niet fijn is om hen weer te zien, maar het is anders... Maar goed laten we mijn laatste week even bespreken.

Mijn laatste week begon op maandag... (DuH) ik had om 11 uur een afspraak met Marijke en meneer Jong om mijn stage af te ronden. Voordat we het gesprek hadden hebben Marijke en ik nog even het verslag doorgenomen. Ze had het weekend daar voor het verslag al doorgenomen, maar ze wilde een laatste check doen. Dus heb ik het verslag naar haar gestuurd. Ik was niet nerveus voor het gesprek met hen, maar ze vond toch nog een aantal dingen die veranderd moesten worden... Dat maakte me toch nerveus! Dacht ik eindelijk klaar te zijn en het goed gedaan te hebben, was  het toch  niet helemaal goed. Dus hebben we beide alles even veranderd en geprint, zodat we klaar waren voor het gesprek met meneer Jong.

Zo rond half 1 waren we klaar. Ik was erg positief over het gesprek. Marijke was erg positief over mij en ik heb een aantal leerpunten mee gekregen van beide kanten, die ik mee neem naar de volgende keer. Om het kort te houden: Ik ben "geslaagd" voor mijn stage! Dus mijn dag kon niet meer stuk!

Na het gesprek ben ik met Marijke mee gegaan om een ingelijste shirt op te halen bij een bedrijf en dan nog even langs te gaan bij een klant. Nouja even langs gaan?? Maak van even maar een anderhalf uur van. We hebben anderhalf uur aan een tafel zitten wachten tot mensen klaar waren in een huis... Als je niks bij je hebt, duurt anderhalf uur wel heel lang... En we hadden niks te eten... Wat hadden we het zwaar! Gelukkig konden we na die anderhalf uur weer naar kantoor toe!

Op kantoor heb ik met Marijke even een aantal dingen besproken over het filmpje die ik nog moest maken voor Residencia Comfort Services. Marijke had er een beetje een hard hoofd in gekregen. Gelukkig ben ik positief gebleven en hebben we samen een oplossing bedacht hoe we wel nog een filmpje konden maken.

Op woensdag was mijn eerste afscheid met een collega, Maria. Zij had haar laatste dag op woensdag voordat ze weg ging voor een weekje. Dus hebben we afscheid genomen van elkaar en natuurlijk heb ik haar bedankt voor alles! Maria it was really nice and a pleasure to meet you! Thank you for everything! I had a great time!

De bedrijfsauto filmen

Op donderdag zijn Marijke en ik er op uit gegaan om wat dingetjes te filmen voor het filmpje. We zijn door het heel complex gereden van Elviria Hills. Uiteindelijk is het gelukt om een aantal shots te maken en aantal een foto's.

Op de terug weg kwamen we er achter dat we alleen de Honda nog missen. Die moest en zal ook in het filmpje komen! Dus hebben we met Graciela afgesproken om vrijdag beide auto's te filmen. Natuurlijk Graciela daar aan mee doen! Zij staat graag in de spotlights! Zelfs als je haar niet goed kan zien! Als er een camera is dan is zij van de partij!

Nadat we terug waren op kantoor en met Graciela hadden besproken wat we van plan waren, kwam Marijke met de vraag of ik enig idee had wat we vrijdag zouden gaan doen. Marijke was volgens mij al de hele week iets aan het regelen voor vrijdag. En sneaky dat ze dat deed. Ze was al een aantal dagen aan het bellen en aan het fluisteren met de rest van het kantoor over vrijdag. Ook had ze mij een aantal tips gegeven. Maar ik had werkelijk niks aan die tips! Bedankt! De Tips waren:

1. michelin sterren
2. varken
3. tonijn
4. bier!
5. Ciska Peters

Nou ik had geen idee wat ik met deze tips moest... Wel hebben Marijke en ik samen gekeken naar wie Cicka Peters was. Ze wist wel dat Ciska Peters een zangeres was, maar geen idee van welk liedje. Dus heb ik de hulp ingeschakeld van mij moeder die haar vast wel moest kennen! En ja hoor, moeders had meteen een lijstje gestuurd met nummers die ik geluisterd moet hebben. Een liedje over de kermis? en over een eend ofzo? Nou hartstikke leuk! Marijke en ik hebben hard meegezongen met de liedjes!

Na onze mislukte karaoke middag zijn we naar de tapas bar gegaan om de dag af te sluiten.

Vrijdag was de grote dag! De dag van de suprise! Maar eerst hebben we de hele ochtend en stukje van de middag gefilmd in Elviria Hills. Met succes want er zitten shots bij die goed gebruikt kunnen worden voor het filmpje.
Toen we terug kwamen op kantoor, ging Marijke een filmpje kijken van wat we die middag zouden doen. Ze begon te lachen en zei dat het mogelijk was dat ik gillend het gebeuren zou verlaten. Nadat ze dat zei vroeg ze aan mij of ik tegen bloed kon... Ik kreeg er steeds een minder leuk gevoel bij bij het uitje dat we gingen doen...

Na een halve dag op kantoor te hebben gezeten, met weinig eten was het eindelijk zo ver! De zus van

Ingang Hotel

Maria Luz kwam ons op halen en bracht ons naar het Puente Romano hotel in Marbella. Wat en Fancy hotel! Alles in het hotel waar we heen gingen zag er zo chique uit! Wauw! Hier kreeg ik te horen wat het plan was van de dag! Voor de mensen die mijn Instagram niet hebben willen jullie weten wat ik gedaan heb als afsluiting van mijn stage? JA? Ik heb samen met Residencia Estates (Marijke, Graciela en Maria Luz) met de zus van Maria Luz, iemand van de Marbella Dutch Business Club en Ciska Peters en haar  man een Master Class gekregen van michelin chef Dani García! En gaaf dat dat was! niet normaal!

Voor de mensen die niet weten wie Dani García is, bel Marijke! zij kan je haarfijn uitleggen wie dat is! Nee grapje klik hier voor Dani García!

Maar laten we even terug gaan naar het verhaal. We kwamen aan bij Puento Romano en hadden aan de bar gewacht tot Ciska Peters en haar man er waren en dat we de zaal binnen konden komen. Dit was voor mij ook meteen de eerste keer dat ik niet hoefde te rijden en gewoon een biertje kon drinken! Dus het was gezellig!

Dani met de 200Kg tonijn

Om half 4 zaten we in de zaal en om 4 uur begon de workshop. De workshop begon met het fileren van een 200Kg wegende tonijn! Holy... Nog nooit zo'n mega die gezien in mijn leven! Echt gigantisch!

Twee mannen van een vis zaak ging de hele tonijn fileren en op tafel leggen met bordjes erbij met wat het was. Tijdens het fileren werd verteld waarvoor het dat deel gebruikt werd in gerechten. Ook werd her geluid van het mes dat over de graat van de vis gehoord. Elke keer als ze door het graat gingen snijden werd de microfoon dichtbij gehouden zodat we het konden horen... Wat een apart geluid was dat!

Na de tonijn, werd een varken helemaal uit elkaar gehaald. Dit werd ook op tafel gezet en met bordjes erbij. Naast dat een man steeds ging vertellen over het vlees, vroeg Dani een aantal dingen over het vlees. En vertelde hij ook over wat nou leuke stukken vlees zijn om te bereiden! Heel interessant!

Een uur later begon de echte workshop. Er werden een stuk of 8 gerechten gemaakt door koks van het

Laat de workshop beginnen!

restaurant van Dani García. Hij ging stap voor stap vertellen wat zijn koks aan het doen waren. Dit was echt het zwaarste gedeelte van de dag. Alle lekkere geuren van vlees en gerechten die gemaakt werden waren verrukkelijk! Marijke en ik hadden het erg zwaar! Geen van beiden hadden veel gegeten en kregen zware trek van deze geuren!

Onder de workshop werd bier uitgedeeld in de zaal. Dat verlichte een heel klein beetje de trek. Maar het zag er allemaal zo lekker uit!

Jammergenoeg was het allemaal in het Spaans... en begreep ik er niet veel van, maar ik had een tolk bij me! Marijke heeft elke keer wat verteld als ik iets niet snapte of als iets grappigs gebeurde.

Het leuke van dit is, dat we een mapje kregen met de recepten er in en hoe je het klaar moet maken. Dus kan ik het een keer thuis gaan uitproberen! Super tof!

Na de interessante workshop van Dani García kregen we een soort workshop van Heineken bier. Helaas! Van tevoren vroeg Marijke of ik dit wel leuk vond, en ik dacht dat het best interessant was zou worden. Nou niet dus... Ik moet eerlijk toegeven dat ik het zo saai vond! Maar ik vond het een beetje sneu om zomaar weg te gaan zonder het te proberen om te luisteren. Maar na 15 minuten was ik het wel zat en kon ik niet wachten tot de man klaar was. Gelukkig kwam Marijke de hoek om en heeft me gered van het verhaal. We zijn toen naar de eetzaal gegaan en heb daar kennis mogen maken met Ciska Peters en haar man. Hier hebben we wat gepraat en gewacht tot de bier workshop afgelopen was.

De menu kaart

Om half 10 was het dan zo ver! De workshop was afgelopen, de mensen kwamen de eetzaal binnen gelopen en het eten kon beginnen! We kregen een 8 gangen menu voor ons. Ik was zo blij! Want wat een trek had ik! Ik dacht dat gaat allemaal op!

We begonnen met het eerste gerecht dat echt super lekker was! Dat was echt het lekkerste van alles! Het was een tartaar van tonijn met wat groenten! Nou het was echt heerlijk!

Het tweede gerecht was een gevulde tomaat met tonijn op een bedje van geraspte ham. Heerlijk! Punt geen woorden aan toevoegen! Echt lekker!

Het derde gerecht was een spectaculair gerecht dat op spectaculaire wijzen getoond werd, wel vond ik de smaken een beetje tegenvallen. Het was gerookte tonijnen buik dat in stukjes was gesneden met wat soja en een mango sausje.

Gerecht numero 4 was varkensbuik met hoisin saus, komkommer en mint erdoor. Was ook niet zo spectaculair als ik dat he rook. Wel lekker maar minder spectaculair.

Gerecht nummer 5 was een tartaar van tonijn op een pandan blad. Was ook erg lekker
nummer 6 was iets met tonijn dat zwart gemaakt was met inkt? op een bedje van bloemkool. Was echt heel lekker, alleen heb ik het niet opgekregen... Na nummer 5 begon ik al wat voller te raken en heb ik helaas nee moeten zeggen tegen en leeg bord...

Nummer 7 was gemarineerd varkensvlees met Bimi in oestersaus! Dat was echt zalig! Echt heel lekker! Het vlees was zo mals, dat als je het broodje een beetje indrukte je het bot zo er uit kon trekken. Hieronder ze het filmpje en Ciska Peters haha!

Het laatste gerecht was het toetje. Dit was een gevulde vrucht (weet niet meer welke) met mandarijnen vulling op een bedje van ijs.

Zoals je kan lezen zijn het top gerechten geweest (fotoreportage onder het bericht)! En een top avond! Elke keer als je glas een beetje leeg was werd er weer een nieuw bierflesje bij ingeschonken en op tafel gezet. Marijke en Ciska peters en haar man, waren niet zo fan van bier en wilde wijn. Dit was niet mogelijk... Het hele event werd gesponsord door Heineken en je kon dus alleen maar bier een water krijgen... Daar waren ze niet zo blij mee, dus voor het eten toen nog niemand in de zaal was, had Marijke een 2 flessen wijn besteld bij een bar en één meegenomen en de andere in koeling gedaan. Zo hadden ze toch wijn. 

Toen de ene fles op was, zijn Marijke en ik naar de bar gegaan om de tweede fles te halen.  Omdat de zaal nu vol zat mensen hebben we de fles heel sneeky naar binnen gebracht en achter iemand tegen de muur gezet, zodat niemand het zag. SSSshhht :)

Gebouw om het pleintje

Toen het heerlijke eten op was en het rond 12 uur was, zijn Marijke, Graciela, Maria Luz en haar zus
en ik naar het pleintje van Puento Romano gegaan en hebben daar nog een drankje gedaan. Dit was echt een super leuk pleintje. Het was omringd door witter gebouwen die verlicht waren met schijnwerpers die er op gericht waren. Ook stonden er bomen die helemaal verlicht waren. En de sfeer! WAUW! Echt de sfeer die op het pleintje was, was echt GEWELDIG! Zo gezellig! Leuke muziek, mensen die met elkaar aan het praten en lachen waren. Echt super leuk!

Her verlichte pad naar het Hotel

Na een tijdje zijn we naar een van de barretjes gegaan die om het pleintje zaten. Hier heb ik afscheid genomen van Maria Luz en haar zus. Zij gingen naar huis en wij gingen nog even door. Maria Luz! Thank you for the amazing time at Residencia! It was a pleasure to meet you!

In de bar hebben Graciela, Marijke en ik nog even een drankje gedaan. Hier hebben we nog even gepraat over van alles en zijn rond kwart over 1 richting de taxi's gelopen. Maar eerst zijn we nog even het restaurant van Dani García weze bezoeken. Het restaurant had een thema van Alice in wonderland. Overal zat klimop en kopjes en theepotten aan het plafond. Zag er leuk uit! 

Toen bij de taxi's heb ik afscheid genomen van Marijke en Graciela. Graciela, like I said that evening, Thank you for everythin I really had a fun time with viewings, at the office and filming! Thank you! 

En laten we Marijke niet vergeten! Marijke ook onwijs bedankt! Echt ik heb de leukste tijd gehad! Echt bedankt voor alles voor de Honda, de stage plek de dingen die ik heb mee mogen maken! Echt bedankt! Dit zou ik nooit meer vergeten! 

In de taxi heb ik de man gevraag om naar mijn huis te rijden. Toen we bij de stoplicht stonden te wachten, kwam de taxi waar Graciela en Marijke in zaten naast ons staan. Marijke ik weet niet of je het fijn vind dat ik dit zeg maar het moest in de blog. zoals je zei Everything you do/say will be used against you!

Marijke had haar raampje naar beneden gedaan en had me toch aan het lachen gemaakt. I.p.v. te zwaaien en een traatje weg te pinken, was ze lekker bezig met de meest gekke bekken te trekken! Mijn taxichauffeur had echt het gevoel dat ze dronken was en niet goed bij haar hoofd was. Hij vroeg ook aan mij die gek was. Ik moest hem duidelijk maken dat de "gek" mijn baas was en dat ik voor haar gewerkt had. Ik heb nog nooit iemand zo hard horen lachen! Hij zou die avond niet snel vergeten. 

Om 10 over half 2 was ik thuis gekomen en ben ik nog redelijk lang beneden gaan zitten tot een uur of 3. 

Zaterdag ben ik bijna de hele dag bezig geweest met het inpakken van mijn spullen voor maandag. Dit zodat ik zondag niks meer hoef te doen en lekker kan relaxen. Na het inpakken hebben we nog even in de zon gelegen en tegen 2 uur zijn we naar Marbella gegaan. De oma van Charlotte wilde nog graag met ons naar Casa Lola in het centrum. Dus hadden we dat gepland op zaterdag. Hier hebben we heerlijke geluncht en genoten van de zon! 

Die avond zijn Charlotte en ik nog naar Puerto Banus gegaan om deze 4 maanden leuk af te sluiten

De cocktail!

met een cocktail.
We hadden de taxi genomen naar Puerto Banus en hebben langs de haven gelopen. Het was echt druk in da haven. Van jong to oud. Iedereen was en er waren zelfs winkels open... Dat was echt iets wat ik niet eerder gezien heb. Winkels om 11 uur nog open. Maar ja heb niet het geld voor die winkels daar dus Boeien!

Bij onze lievelings cocktailbar hebben we beiden genoten van 2 cocktails p.p. En het was echt Heerlijk en gezellig!
Na de cocktailbar zijn we nog een aantal clubs/bars ingegaan.

Op zondag hebben we die letterlijk niks gedaan! Alleen maar in de zon gelegen, gezwommen! HEERLIJK! Wel hebben we die ochtend gefilmd voor jongleren.es. Maar na het filmen echt gewoon niks! Het was zo lekker weer en de zon scheen zo lekker dat je gewoon geen zin had om überhaupt iets te gaan doen. Dus zijn we lekker gekleurd voordat we terug komen in Nederland.

Ingang restaurant

Die avond hebben we nog met zijn 3tjes even lekker gegeten bij een nieuw restaurant dat sinds 2 weken open was. Hier hebben echt heerlijk gegeten en gedronken! Ik begon met een voorgerecht van meloen en ham. Lekker! en Verfrissend!

Als hoofdgerecht had ik gemarineerde kipfilet met een lekkere homemade pesto sausje.

Als toetje had ik een heerlijke warme krokante maar ook zachte chocolade cake! Echt WAUW! Ik hou van chocolade cake of brownies! echt heel lekker!


Maandag 1 juni was de dag dat het hele avontuur ophield... Het was de dag van de terugvlucht... De dag met de wekker om 06:45... Heerlijk zo'n tijd voor iemand dat zeker geen ochtend mens is! Na 4 maanden om half 9 opgestaan te hebben was kwart voor 7 echt zwaar en zeker niet voor herhaling vatbaar!... Charlotte en ik waren een beetje teleurgesteld dat alles al weer voorbij is... We hebben 4 maanden ons leven hier opgebouwd en daar zeg je dan vaarwel tegen. Ja is geen fijn idee...

Om 8 uur zijn we de auto ingestapt en heeft oma ons naar het vliegveld van Malaga gebracht. In de auto heb ik een soort afscheid genomen van de omgeving... Echt heel vervelend!

Om half 9 kwamen we aan op het vliegveld en zijn we na het inchecken meteen naar de Starbucks gegaan voor een cafeïne boost. Na onze muffin en koffie zijn we naar de douane gelopen en gewacht tot bekend werd gemaakt welke gate we moesten hebben. Echt heel deprimerend!

Toen kwam op het bord te staan welke gate we moesten hebben en hebben daar gewacht tot het vliegtuig er was en we konden instappen. Wij hadden stoel 3a en b of terwijl, wij zijn één van de laatste die het vliegtuig mogen betreden... Maar eenmaal in het vliegtuig hebben we meteen onze plaatsten gezocht en zijn gaan zitten. Tijdens de vlucht hebben Charlotte en ik gebruik gemaakt van de App die Transavia heeft. Deze app geeft je de mogelijkheid om films en series te gaan kijken. Dus hebben we de eerste 3 afleveringen van Moordvrouw gekeken.

Drankje gedaan met moeders bij Zuiddam

Toen we geland waren op Schiphol, kregen we er steeds minder zin in om naar huis te gaan. Het is
allemaal zo snel voorbij gegaan, wat ons betreft had het zeker nog even een aantal maanden mogen duren... Gelukkig ging het van het vliegtuig naar onze ouders niet vlot en konden we het een soort van uitstellen. Omdat we aan de laatste gate waren gekoppeld en dus een heel stuk moesten lopen naar de bagage band stelde we het een soort van uit. Onderweg moest Charlotte nog naar het toilette en bij de bagageband kwam de koffer van Charlotte pas op het aller laatst (na 20 minuten) Maar toen we alles hadden, zijn  we toch echt naar onze ouders gelopen... Het Marbella avontuur is nu definitief afgesloten... Met de mooiste herinneringen zijn we naar ons huis gereden...

Week nummer 18 was echt de perfecte week om zo'n avontuur af te sluiten. Ik heb afscheid mogen nemen van de mensen waarvan ik kan zeggen dat ze na deze 4 maanden zeker niet vergeten worden. Ik heb afscheid mogen nemen van een fantastisch land waar we echt de grootste avonturen hebben mogen beleven! Ik ben zo blij dat ik deze kans heb gekregen! Dit is echt iets wat niet had willen missen!

Ik ben ook erg blij dat ik mijn avonturen heb kunnen delen met jullie. En hopelijk ook mensen heb kunnen overhalen om ook zo iets te gaan doen! Echt een aanrader!

Hopelijk vonden jullie het tof mijn mijn verhalen te lezen! Bedankt allemaal!
Ik weet nog niet wat ik ga doen met mijn blog. Of ik verder ga of dat ik het hierbij laat... Graag hoor ik wat jullie vinden wat ik moet doen. Verder gaan of stoppen! Tell me!

Ik wil deze laatste blog, naast foto's, afsluiten met een mooie Quote van schrijfster Helen Keller
Adios Amigos!

- Life is either a daring adventure or nothing. -

Tafel met Tonijn

Tafel met varkensvlees

De verse gerechten 

Gerecht 1

Gerecht 2

Gerecht 3

Gerecht 4

Gerecht 5

Desert

Paniek Paniek Paniek! Week numero 17

Buen Dia!

Laat ik beginnen met mijn excuses aan te bieden voor de vertraging van dit bericht. Ik weet het, ik weet het, ik heb beloofd om elke maandag wat de plaatsten... Helaas heb ik het de afgelopen week zo druk gehad, dat ik niks heb kunnen plaatsten of kunnen typen.

Maar nu alles afgerond is en ik mij niet meer zorgen hoef te maken over mijn verslag, kan ik mij weer even richten op mijn blog. Het is al weer de één na laatste week voordat ik weer naar Nederland vertrek voor goed... Helaas... Als het aan mij gelegen had, had ik nog wat maandjes er aan vast geplakt. Geen idee hoe ik dat dan had aangepakt, maar als het even kon, Graag!!

En dan wil ik mijn excuses nog een keer aan bieden voor een wat minder interessante blog bericht. Er komen geen foto's in, omdat ik geen foto's heb gemaakt. En niet veel gebeurtenissen. Sorry Sorry Sorry.

Maar goed laten we beginnen bij het begin. Hoe was de week? Nou ja voor mijn gevoel viel de week wel mee. Ik ben elke dag bijna bezig geweest met mijn stageverslag om die voor maandag af te krijgen. Dus door de weeks ben ik niet uit het kantoor geweest en alleen maar bezig geweest met het verslag!

Op vrijdag avond heeft er wel een avontuur plaatsgevonden... Een avontuur waar ik het van koud naar bloed en bloed en bloed heet van heb gekregen... Het begon allemaal rond 12 uur in de avond toen ik mijn tanden wilde poetsten. Ik rijk mijn hand uit naar mijn tandenborstel en er vliegt... en dit is geen grapje... er vliegt een giga kakkerlak tussen mijn tandenborstel en de muur vandaan... Hij was zo groot als mijn handpalm zonder de voelsprietjes. We hebben al eens eerder kakkerlakken gehad maar die lagen in de voortuin, maar deze was dus in mijn badkamer... Nou ik heb nog nooit zo snel de  deur dicht gegooid... Ik ben naar beneden gerend en heb de antikakkerlakken spray gehaald en heb de hele badkamer onder gespoten, in de hoop dat hij dan de volgende dag op de grond dood ligt.

Nadat ik de kamer ingespoten had ben ik dan eindelijk naar bed gegaan. Om 1 uur werd ik wakker gemaakt door iets dat tegen mijn keel aan kwam. Het was groot, hard en het voelde niet fijn. Ik werd wakker met het gevoel dat ik bijna verdronken was en eindelijk weer lucht binnen kon krijgen. Ik heb meteen het licht aan gedaan en zag in de deurpost een kakkerlak op zijn ruggetje liggen te chillen. Ik sprong er overheen, ben weer naar beneden gerend voor de spuitbus en heb het beest helemaal doorweekt gespoten. Ik keek om de hoek van de deur en zag dat Charlotte nog half wakker was en half lag te slapen. Ik zette mijn geruststellende glimlach op en zei heel rustig dat we last hebben van kakkerlakken binnen.
De reactie die kreeg was nou niet de reactie waar ik mij op voorbereid had... Ik had van te voren al helemaal een scenario in mijn hoofd van haar reactie, maar niks daarvan klopte. Ik had helemaal bedacht dat ze ging gillen en zich klein ging maken op bed, aangezien zij een vreselijke hekel heeft aan insecten beestjes. Maar ze bleef gewoon relaxt liggen met haar ogen half open en zei: "oo okay." Nou dat was echt een wonder! Volgens mij besefte ze het nog niet helemaal... Maar ik ben wel blij met die reactie. Anders had ik haar ook nog eens moeten kalmeren...

Ik wilde terug gaan naar bed, maar voelde me helemaal niet op mijn gemak... Ik had echt het gevoel dat overaal waar ik zou lopen, wel een kakkerlak zou zitten... Dus zijn Charlotte en ik naar beneden gegaan om even bij te komen. Toen we naar de trap liepen, lag er eentje vlak voor de trap op de grond... Gelukkig had ik de spuitbus nog in mijn hand en heb ik die meteen gebruikt. We liepen naar beneden en onder aan de trap zat er nog één!... Charlotte was over het beest gesprongen en was in een hoekje van de woonkamer gaan staan, waar ze tot haar schrik nog een kakkerlak zag zitten... Ik heb zeker het hele huis ingespoten met de anti kakkerlakken spray. Daarna ben ik samen met Charlotte alle kakkerlakken op aan het vegen met stoffer en blik en heb ze in een vuilniszak gedaan en die meteen buiten gezet. Bah Bah Bah!

Nadat ik alles ingespoten had en had gedood, zijn we op de bank gaan zitten en hebben tv gekeken tot een uur of 3-4. We zijn weer naar boven gegaan en toen we de kamer binnen kwamen werden we toch vergast... niet normaal! Het spul was na 2 uur nog niet verdwenen... we hebben maar de fan aangezet en natuurlijk de deur dicht gedaan, met dekens voor de kier onder de deur, mocht zo'n beest nog leven kan die niet meer naar binnen via de onderkant! En ja het slapen was moeilijk... Het spul bleef in je keel zitten, maar uiteindelijk toch tot een uur of 10 - 11 geslapen! Heerlijk...

Foto op de blog

Zondag was paniek dag! Nog maar één dag voordat we onze verslagen af moesten hebben! Maar de dag begon leuk met een linkje naar een blog die ik geschreven heb voor Jongleren.es. Dit is het bedrijf van Joyce waar we toen gebarbecued hadden een aantal weken geleden. Ze had mij gevraagd of ik voor haar een soort gast blog wilde schrijven over mijn ervaring in Spanje. Dus dat had ik gedaan tussen al het harde werken door. Maar de blog stond online en heb natuurlijk meteen even gekeken. En hij is goed gelukt! Met een leuke foto van mij erbij! haha helemaal top!

Och och och wat lijk ik toch bruin op die foto! (photoshop) Grapje!

Maar de rest van de dag was wel paniek! Paniek! Paniek! Charlotte en ik hebben van een uur of 12 tot 8 aan het verslag gezeten. Allebei moesten we nog één opdracht maken en ik moest nog een aantal reflectie's schrijven. Dus ja Paniek! Krijg ik het optijd af? Paniek is de opdracht die ik maak wel goed? Paniek is het niet te veel spreektaal? Echt dit soort dingen zijn niet goed voor mij! (gelukkig is alles goed afgelopen, dat lees je volgende week!)

Om half 10 werd er aangebeld, en stond de oma van Charlotte voor de deur. Zij komt gezellig onze laatste week gezelschap houden! Gezellig! Nadat we even bijgepraat hadden hebben we Bollywood besteld en hebben we om half 11 gegeten! Lekker op zijn Spaans!

Nou dit was dan de één na laatste week van mijn avontuur in Spanje. Ik vind het echt verschrikkelijk om hier over een weekje al weer weg te moeten... Echt het is allemaal zo snel gegaan allemaal... Als ik er wat aan kon doen, dan had ik er zeker voor gezorgd dat het nog wat langer zou duren voordat ik naar huis ga. Maar we moeten het maar nemen zoals het is en het gewoon accepteren dat we volgende week al weer op school zitten... Gelukkig kan ik wel zeggen dat ik de meest fantastische tijd hier heb gehad en de leukste mensen heb ontmoet! Maar mijn afscheidsspeech op mijn blog komt maandag 1 juni als ik weer geland ben in Nederland.

Voor nu zeg ik adios amigos en tot volgende week!

Adios! :)

Hoe kom ik nou weer in Engeland? Week numero 16

Buen Dia!

Hoe kom ik nou weer in Engeland? Dat is de titel van deze blog. Het is een beetje raar om dat als titel te hebben, aangezien ik in Spanje zit, maar het is toch echt zo! Hoe dat zo? Nou dat komt later, eerst even de rest van de week bespreken.

Deze week was een week met veel zon en warmte! Het was ook een week waar best wel wat gebeurde. Maandag was een normale dag. Ik doe mijn werkzaamheden die altijd gedaan moeten worden. Niks bijzonders dus. Tot dat ik ergens aan het begin van de middag een telefoontje krijg van Marijke. "Hoi Marnix, ik heb goed nieuws voor je!" Ik wist niet waar ze het over had... Goed nieuws, goed nieuws... hoezo goed nieuws? Dus mijn reactie was ook :"Oooh?" "Ja." zegt ze. "Je mag morgen mee naar de Business Club, maar daar staat wel tegen over dat je goede foto's moet maken!" Okidoki! Ik ga mee en maak top foto's!

Het restaurant

Dinsdag was de grote dag! De Marbella Dutch Business club. Maar eerst zijn we naar San Pedro om daar wat af te leveren. Ik mocht niet rijden in de Honda, aangezien het handiger was als Marijke ging rijden, omdat zij de weg wist. Maar wat heb ik moeten lachen! Het is de eerste keer sinds jaren dat ze er in gereden heeft. Dus dan snap je wel dat ik heb moeten lachen!
Na iets afgeleverd te hebben in San Pedro zijn we naar de club gegaan.
De dag met de Business club zag er als volgt uit: Ze
begonnen buiten - op het strand - om daar te verzamelen en iedereen te begroeten. Hier werden allemaal lekkere hapjes en drankjes geserveerd.
Daarna gingen we naar een soort bijzaaltje met een spreker, die wat vertelde over klantenbinding en over een aantal marketing tips. Echt een hele interessante spreker! die ook een interessant verhaal had. Ik heb er echt wat van geleerd, ondanks dat ik 100 foto's aan het maken was van de zaal en de spreker.
Nadat de spreker klaar was zij we naar het restaurant gegaan om daar te gaan lunchen. Wat was dat fancy! Super leuk restaurant dat pal aan het strand ligt. Het was een soort beach house met een zwembad, lopend buffet, zwembadbedden, cocktailbar (waar we niet naar toe zijn gegaan) het was echt een super leuk restaurant! En lekker gegeten,

mijn voorgerecht

maar echt heerlijk! Het voorafje was het lopen buffet, dus pakken wat je pakken kan! Haha, nee zo Hollands ben ik ook weer niet. Ik heb me netjes ingehouden en van het gene wat ik wilde 1 schepje genomen. Nadat het voorgerecht klaar was kwam, natuurlijk het hoofdgerecht. Hier kon je kiezen of je vlees of vis wilde hebben. Ik zelf koos voor vlees, geen idee wat voor vlees het zou zijn, maar ik had zin in vlees! En toen het vlees kwam, stond ik met open mond te kijken naar hoe gigantisch het stuk vlees wel niet was. Halleluja! Maar lekker dat hij was! Wauwie! En als nagerecht hadden we iets met aardbeien en een klein taartje? Heel zoet maar wel heel lekker!
Een kleine foto reportage van het eten en de dag zelf staat onder dit bericht.

Na het eten kwamen de mensen die er nog waren, aan de tafel schuiven waar ik aan zat (had natuurlijk allemaal te maken omdat ik aan die tafel zat! Grapje) en hebben we kopje koffie gedronken en zijn we richting de auto's gegaan. Voordat ik naar huis kon, heb ik eerst Marijke en een clublid afgezet en ben toen naar huis gereden. Was oprecht een interessante en gezellige dag! Bedankt!

Woensdag ochtend ben ik snel, voordat ik naar stage ging, even gaan kijken hoeveel foto's ik gemaakt had van de dag. Ik zat tussen de 300 en de 400 foto's van 1 dag! Daar moet dan natuurlijk weer een selectie van gemaakt worden dat rond de 70 foto's ligt. Dus eenmaal op kantoor aangekomen, kom ik lachend het kantoor binnen. "hoeveel foto's zijn er gemaakt?" Vroeg Marijke. "tussen de 300 en 400 foto's." Haha stiekem vond het toch wel vervelend dat het er zo veel waren, aangezien zij de selectie wilde maken. Maar hé beter te veel dan te weinig. Toch? De rest van de dag verliep normaal. Ik kreeg wat feedback van Marijke over de foto's die gemaakt waren en heb gewoon mijn werk gedaan die ik die dag af wilde hebben.

¡PULPO!

Vrijdag was een heerlijk dagje en mijn moeders verjaardag! Het zonnetje scheen lekker naar binnen, dus was heerlijk! Charlotte en ik hadden op skype besloten dat we geen zin hadden om thuis te gaan eten. Dus heeft Charlotte gereserveerd voor die avond bij Boardwalk. Ben benieuwd!

In de middag hebben Marijke en ik even dingen besproken voor mijn stageverslag. Ik had een paar vragen voor haar over het bedrijf en die wilde ik even aan haar stellen. Dus dat hebben we gedaan! Daarna heeft Marijke het nog even bekend gemaakt in de groep dat ik ging trakteren op Tapas! Dus iedereen blij!
Na het gesprek zijn we naar de tapas bar tegenover gegaan en heb ik gezegd: "Ik heb 100 euro ter beschikking gesteld." Nou dat had ik beter niet kunnen zeggen, ze gingen helemaal los! Nee das niet waar. We hebben heerlijke tapas gegeten, met een gerecht die wel het toppunt was. Pulpo! -zie foto- Heerlijk!

Tijdens het eten hebben gezellig gepraat over van alles en nog wat en ben ik zo rond kwart over 7 naar huis gereden.
Toen ik thuis kwam lag Charlotte lekker in tuin bruin te bakken! Wat een leven! We hadden ons omgekleed en zijn rond half 9 richting Marbella gereden op naar Boardwalk!

Boardwalk is een hip restaurant op de boulevard van Marbella. Het was echt een super gezellig etentje! Als vooraf hadden we een groot bord met Nacho's die we deelden. Voor het hoofdgerecht hadden we iets, wat we beide voor het eerst gingen eten namelijk: Lobster (kreeft) Beiden kregen we een halve kreeft en een groot stuk vlees voor maar €30,- p.p. ! Dat is niet duur! Dus wij waren blij dat we het eindelijk gegeten hadden en lekker dat het was! oooooh!!  Echt ik heb genoten! Het vlees was wel onwijs vullend, maar toch wilde we een toetje. Want op de kaart stond wortel taart en daar hadden we allebei wel heel veel zin in. Misschien hadden we het maar niet moeten kiezen... Of op zijn minst een stuk delen! Want man man man! Volgens mij kregen we per persoon een kwart van een hele taart! Het stuk was echt gigantisch! Niet normaal! Ik heb daarom ook met pijn in mij hart een stuk moeten laten staan omdat ik gewoon niet meer kon eten... Ik kon wel huilen! Maar we hadden in ieder geval wel een volle maag en we konden rollend naar huis toe gaan. De reden voor dit etentje was, omdat Charlotte op 29 april jarig was en ik toen in Nederland was en toen dus niet konden vieren. Ook zijn we uit eten gegaan omdat mijn moeder vrijdag jarig was en dat soort van te vieren.

Zaterdag had ik afgesproken met Graciela dat ik om 11:15 op kantoor zou zijn, zodat zij de auto kon gebruiken. Toen ik daar was, vroeg ze of ik met haar mee wilde gaan om haar te helpen met het openen van de appartementen. Natuurlijk wil ik dat! Anders had ik alleen op kantoor gezeten. Dus zijn we samen op pad geweest en kwamen terug rond een uur of 2 half 3. Het was zo warm die zaterdag dat elke keer dat we terug kwamen op kantoor dat we noodgedwongen een glas water moesten nemen. Echt niet normaal!
Om 3 uur was ik thuis en hebben we de hele middag buiten in de zon gezeten ons lichamelijk voor te bereiden op de volgende dag.

Zondag was de grote dag! Het plan wat we al 2 weken hadden was naar Tarifa gaan om daar whale watching te gaan doen. Helaas toen ik ze had gebeld van de week, hadden ze mij verteld dat het niet mogelijk was om met deze harde wind op zee te gaan varen. Dus daar ging onze spetterende week afsluiting... Of toch niet? We waren van plan om naar Gibraltar te gaan! En Charlotte had even een slim momentje want ze ging op google zoeken naar dingen die je daar kunt gaan doen. En toen kwam ze met het geniale idee om daar op een bootje te gaan en naar dolfijne te kijken. Dus zij gereserveerd voor de boottocht van 2 uur! Blij dat we waren! Konden we toch nog met een bootje varen!

Dus wij zijn ruim van te voren, om half 1, richtig Gibraltar gereden. Alles ging helemaal perfect! We kwamen om half 2 aan in la linea de conception. Dat is het stadje/dorpje voor de grens met Gibraltar. Dus wij blij, we zien de giga rots uit het niets opduiken en steeds dichterbij komen en wat zag dat er prachtig uit! Dus wij rijden richting de rots en op een gegeven moment komen we tot stilstand... Alle auto's voor mij stonden in een giga rij... Maar waarvoor? Ik had geen idee. Dus ik ga naar de linker rijstrook om deze mensen in te halen. Waarschijnlijk waren ze aan het wachten op iemand die wilde uit parkeren, dacht ik. En ik rijd zo langs de rij auto's en ik zie het alleen maar langer worden... Geen idee waar het naar toe ging, tot dat ik een bordje zag met Douane Gibraltar... SHIT!! Blijkbaar was die rij voor de douane... Wist ik veel dat ze ook echt een douane post hadden op de grens... Europa heeft toch open grenzen... Maar goed. Ik vroeg aan Charlotte of we over de grens moesten of dat het aan deze kant was. Charlotte wist het niet en ging toen bellen het dolfijnen bedrijven. Nee we

De grens

moesten niet naar de rots toe en hij gaf ons een adres waar heen moesten. Dus wij het adres opzoeken in Google maps. En wat bleek, we moeten de grens over. Of terwijl we moeten in die mega rij gaan staan... Dus ik weer terug rijden naar het begin van de rij en ben braaf in de rij gaan staan wachten... Gelukkig stond de rij niet muurvast en zat er een beetje beweging in. We reden door en door en door en toen zagen we bordje met toeristen parkeren rechts. "Moeten wij daar heen of mogen we ook de grens over?" vroeg ik aan Charlotte. "Gewoon door rijden." zei ze. Dus dat deed ik en om 14:10 kwamen we dan eindelijk aan bij de grens tussen Engeland en Spanje! En natuurlijk worden we aangehouden en aan de kant gezet om onze pasporten te laten zien. We zien er ook zo gevaarlijk uit! Maar na 2 minuten konden we dan eindelijk naar Gibraltar!

En als je de grens over gaat kom je toch wat raars tegen. Dit had ik nog nooit meegemaakt! Als je net de grens over bent, en een  stukje door rijd, kom je opeens bij een mega kruispunt, tenminste dat dacht ik. Wat bleek nou, het kruispunt was geen normaal kruispunt maar een kruising van de normale weg en een landingsbaan... Ik wist echt niet wat ik nou aan het doen was, kreeg bijna het gevoel dat ik verkeerd reed. Maar las je Gibraltar in wilt rijden, moet je eerst nog over de landingsbaan van het vliegveld van Gibraltar rijden met je autootje... Echt... wauw... Geen woorden voor!

Maar goed, toen we het centrum in reden en opzoek waren naar de bordjes Marina Bay zagen we op

Marina Bay

een gegeven moment een man in een geel polotje staan met Dolphin Adventure erop. Dus zijn  we omgekeerd en naar de man gereden. "We are here!" schreeuwde Charlotte uit het raampje. De man moest even denken en zei toen: "Charlotte right?" Wij knikken en toen vertelde de man dat de boot die wij wilde hebben al vertrokken was en waar we konden parkeren. Dus zijn we daar naar toe gegaan, geparkeerd en terug gegaan naar de weg. Daar stond nu een meisje te wachten op ons, om ons naar het kantoor te brengen. Daar werden we naar binnen gestuurd, hebben onze excuses aangeboden en hebben daar kaartjes gekocht voor de 4 uur boot. Daarna zijn we naar buiten gegaan en werd ons verteld waar we heen konden voor het oude centrum en waar we straks de boot op moesten.

Na het verhaaltje van de man zijn we in Marina Bay wat gaan drinken in één van de barretjes langs Marina Bay. Ik had zo'n raar gevoel van binnen toen we daar waren. Ik ben nog nooit naar Engeland geweest en nu was ik toch in een soort Engeland beland. Iedereen hier sprak netjes Engels en zeker 80% kwam uit Engeland. Echt heel apart! Na 2 drankjes van £3,30 totaal zijn we eerst allebei £50 gaan pinnen en daarna naar het oude centrum gelopen, hier hebben we wat rond gehobbeld. Super leuk oud centrum waar we zeker 1 tot anderhalf uur door heen gelopen zijn. Er zat 1 nadeel aan dit alles... Alle winkeltjes waren dicht dus het was wat minder gezellig dan als alles open zou zijn. Maar he! We gaan op boottocht. Maar dat zo, eerst verder met het centrum.

de telephone cell & ik 

In het centrum waren allemaal echt van Britste dingen geplaatst; zoals telephone cells, brievenbussen en straatlantarens. Little Britain zo voelde het aan. Hier hebben we natuurlijk, zoals elke toerist foto's van gemaakt!

Na de fotosessie zijn verder de stad ingegaan. Hier waren allemaal mooie oude gebouwen die helemaal weer opgeknapt waren en een super lange winkelstraat waar maar 1 of 2 winkeltjes open waren. Maar ja wat wil je dan ook, het is zondag...


Rond kwart over 3 zijn we weer richting Marina Bay gelopen, zodat we dit keer wel op tijd waren voor de boottocht. En dat waren we zeker! Om half 4 kwamen we aan in Marina Bay. We werden nog door een man aangesproken, van een andere observatie bedrijf, met de vraag of wij wel een eerlijke prijs hadden betaald. De man dacht dus dat wij 2 bekende personen waren en of we daarom niet meer hadden moeten betalen. Waarom die man dat dacht, was omdat we steeds werden opgewacht door de mensen van Dolphin Adventure. We moesten dan wel zo belangrijk zijn dat we zelfs worden opgewacht.

Omdat we zo vroeg waren hebben we nog wat foto's gemaakt van het giga cruiseschip dat in de haven lag. Dit cruiseschip wordt niet meer gebruikt om te varen. Deze is met grote staven vast gezet aan de kant en wordt nu gebruikt als hotel, casino, restaurant en skylounge.

De boot staat op ons te wachten

Om 4 uur was het dan zo ver! We konden aan boord samen met 3 andere mensen! En om 10 over 4 gingen we varen. Voordat we Marina Bay uit vaarden werden er wat dingen verteld over wat te doen bij een ongeluk en over hoe ze de dolfijnen opsporen en al dat soort dingen.

Toen we eenmaal op open zee waren, ging de boot wat langzamer varen. Dit om er voor te zorgen dat de dolfijnen die ze op de radar zagen niet schrikken en weg gaan zwemmen. En na een kleine minuut of 3 - 4, toen we alle 5 op het puntje van de boot stonden zagen we een aantal dolfijnen in de zee zwemmen. Wat was dat een prachtig gezicht! De dolfijnen kwamen ook steeds dichterbij. In het begin zijn ze natuurlijk nog een beetje schuw en blijven ze nog op redelijke afstand of zwommen ons voorbij. Maar na een tijdje kwamen ze steeds dichterbij en zagen we ook steeds meer groepen dolfijnen zwemmen. Dit was voor mij de eerste keer dat dolfijnen in het wild gezien had en ik vond het helemaal te gek! echt ik was helemaal fan van deze mooie dieren.

Dolfijnen bij de punt van de boot

Toen we ze op een gegeven moment een beetje kwijt waren, vaarde de kapitein richting de groepen dolfijnen. Op dat moment kwamen de dolfijnen wel heel dichtbij en zwommen ze elke keer rond voor de punt van de boot waar we stonden. Hier zwommen ze de hele tijd heen en weer en sprongen zo nu en dan naar boven. Echt fantastisch!

De groepen dolfijnen kwamen allemaal steeds dichterbij en gingen met ons mee. De kapitein had de motor van de boot uitgezet om niet van de dieren wat aan te kunnen doen als rond de boot aan het zwemmen waren. Dus dreven we met de golven mee verder de zee op. Echt ik heb nog nooit zo iets moois gezien kwa natuurschoonheid! Dolfinarium is niks vergeleken met dit. Ondank dat ze niet heel erg aan spelen waren en veel boven water sprongen was het echt fantastisch!

Rond 5 uur waren de dolfijnen langzamerhand verdwenen opzoek naar eten, en toen zijn wij met de boot weer terug gegaan naar het vaste land. Echt dit was iets om nooit meer te vergeten!

uitzicht vanaf de Skybar 

Eenmaal weer op het land, hebben we de mensen bedankt voor alles en zij we richting het cruiseschip
gelopen. Stiekem wilde we even kijken hoe het zwembad dat deels op dak is en deel boden de zee zweeft er uit zag. En we wilde kijken hoe duur het was om daar wat te gaan eten. Toen we naar de ingang liepen en in de lobby terecht kwamen, stond ik met open mond te kijken! Overal kristallen en diamanten. Echt heel fancy! En waarschijnlijk ontiegelijk duur! Maar goed wij zijn wel even naar het dak gelopen en hebben gezien hoe de skybar  er uit zag. Fancy fancy!

Na het cruiseschip zijn we terug gegaan naar de auto. We hebben daar van kwart over 2 tot een ongeveer half 6 kwart voor 6 gestaan en het was uiteindelijk maar £4.- dat is omgerekend €5,50 Nou dat vind ik niet duur voor zo lang daar gestaan te hebben!

Maar goed, we zijn terug gegaan naar de auto, en zijn toen naar de kabelbaan gereden om de top van de rots te bekijken!

Eenmaal een parkeerplek gevonden zijn we richting de kabelbaan gelopen. Voor £12,- per persoon heb je heen en weer de kabelbaan. Dus dat is €16,50 p.p. voor heen en terug. Vind het nog meevallen.

De rotsbewoners

Eenmaal op de top werd ons verteld waar we wat konden vinden. Links waren de uitkijk platformen en rechts het park.

Wij zijn eerst naar de uitkijk platformen gelopen en hebben daar meteen kennis gemaakt met de rotsbewoners! Wat een coole beesten zijn dat die apen! Het maakt hen echt niet uit hoe dichtbij je komt. Dat vinden ze niet interessant wel het vlooien van de anderen! Geweldig!!

Ondanks dat ik zo'n klein aapje wel graag mee had willen nemen, was dat toch niet mogelijk... Dus heb ik maar foto's gemaakt van het uitzicht dat je daar had. Wat was dat mooi zeg. Je voelde je echt even op de top van de wereld. helemaal doordat je op de rots staat en dat dat eigenlijk het hoogste punt was binnen een straal van een X aantal kilometers. Echt WauW!

Op het uitkijk punt hebben we natuurlijk foto's gemaakt van de apen en van ons zelf. Tuurlijk! Wie weet ben je hier maar één keer in je leven! Dus ook de selfie stick kwam van pas!
Na de uitkijk platformen zijn we door het park gaan lopen. hier kwamen we nog meer aapjes tegen die gewoon genoten van het heerlijke weer! Want wat was het lekker weer zeg! Wauw. In het park zijn we op een soort oude bunker geklommen en hebben daar foto's gemaakt.

En hier komt een grappig verhaal:
Ik wilde een super toffe foto maken van Charlotte op het dak van zo'n bunker en precies na dat ik een foto gemaakt had, kwam er een zeemeeuw overvliegen en liet een hele spoor poep achter. En ja, we zijn geraakt... charlotte net iets erger dan, namelijk op haar kuit en ik op mijn tas... Gedver! Dus wij naar het huisje toe lopen waar de toiletten zijn, bleken die dicht te zijn wegen schoonmaak... Dus wij naar het restaurant lopen, daar maar even proberen en daar kreeg Charlotte een aantal doekjes om zichzelf poep vrij te maken. Bah bah bah!

De lift gaat naar beneden!

Na het schoonmaken van ons zelf zijn we nog een klein beetje verder gegaan door het park en hebben toen besloten om terug naar beneden te gaan.

Terwijl we op de lift zaten te wachten kwamen er een aantal kleine aapjes naar beneden gerold die aan het spelen waren. Super cute! Om het zo maar te zeggen.

In de lift naar beneden hebben we nog even kunnen genieten van het uitzicht!


Daarna zijn we terug gegaan naar het centrum om daar een hapje te gaan eten. We moesten op het plein van het centrum een terrasje pakken. Alles was gesloten... In heel Gibraltar centrum was alles gesloten! Hoe dan... kijk winkeltjes begrijp ik, maar restaurantjes? Dat was echt even balen... Dus zijn we op het plein een terrasje gaan pakken en hadden we een typisch engels gerecht besteld: Fish en Chips, maar eerst hadden weer een bord Nacho's. Zoals ik al zei hadden we als hoofdgerecht Fish en Chips, jammer genoeg viel dat een beetje tegen... Zat niet zo veel smaak... Dus was een beetje een teleurstellende afsluiting... Maar de rest van de dag was nog wel geslaagd!

Toen we terug wilde rijden naar de grens, werden we aangehouden door de politie van Gibraltar... ooo ooo... Hij wilde dat ik langs de kant ging staan en mijn raampje open deed. De politie man vroeg zich af of ik mij er van bewust was dat ik door rood reed... Nou geen idee... Geen stoplicht gezien op dat moment... Dus ik antwoordde eerlijk van niet. Daarna zei hij dat ik niet lekker bezig was want ik reed tegen het verkeer in... Nou en daar loog de agent.... Ik reed misschien raar, omdat ik mij god niet wist waar ik nou uit Gibraltar moest komen maar tegen het verkeer in reed ik zeker niet... Maar ik zei vriendelijk dat ik geen idee had van mijn overtredingen en dat ik opzoek was naar de uitgang. Gelukkig waren de agenten zo vriendelijk om mij de uitgang aan te wijzen. Dus konden we naar huis toe rijden en slapen!

Wat een fantastische afsluiting van een week! Echt ik vergeet deze dag nooit meer. Wilde dolfijnen gezien, 'wilde' apen gezien en op een cruiseschip gelopen! Wat wilt een mens nou nog meer!
Helaas komt het einde van de stage periode steeds dichterbij en hebben nog maar 2 weken hier in het super Spanje! Dit was waarschijnlijk ook één van de laatste uitjes die we gaan maken hier... Volgende week zaterdag gaan we schoonmaken en daarna eventueel naar Nerja en zondag komt de oma van Charlotte gezellig! Dus dan gaan we lekker niks doen! De week daarop is het koffers inpakken voor de vlucht van maandag 1 juni... Maar zo ver is het nog niet we hebben nog 2 weken die we moeten overleven! En dat gaat helemaal goed komen!

Ik wil jullie weer bedanken voor het lezen van mijn  blog! Volgende week maandag zijn we er weer!

Hieronder vind je nog een fotoreportage van Gibraltar en het uitje met de Marbella Dutch Business Club, dus kijk dat lekker op je gemak!

Maar nu zeg tot volgende week!

Adios!

Uitje met Business Club

Uitje Gibraltar