De tourgids spelen in Marbella! Week numero 11

Buen Dia!

We zitten al weer op de helft van mijn periode in Spanje... De tijd vliegt voorbij en voor ik het weet zit ik alweer in het vliegtuig richting Nederland. Gelukkig is het nog 7 weken voor dat het zo ver is.
Maar de tijd gaat helaas wel zo snel voorbij dat we eigenlijk tijd te kort gaan komen... We willen nog zo veel doen en zien, dat alles gepropt moet worden in 7 weekenden. Gelukkig kunnen wij dat en komt alles goed!

De week ging ook als een tierelier voorbij! Je hoefde maar met je ogen te knipperen en de week was voorbij. Al moet ik wel toegeven dat het inkomen beetje moeilijk ging op maandag. Na zo'n fantastische anderhalve week met de ouders van ons, was het geen eitje om lekker in te komen. Het duurde ook wel even voordat ik iets opgeschreven had.

Het was wel een beetje een sombere week. Het weer zat niet helemaal mee en regende af en toe. Maar gelukkig werk ik binnen.

Wachten op de bus in Puerto Banus

Maandag was een spannende dag, al zeg ik het zelf. Ik had de Honda achter gelaten voor ik met

"vakantie" ging, zodat die naar de garage kon. Dus ging ik met de bus naar stage toe. De wekker ging uur eerder af om half 8 en stond om half 9 klaar om naar stage te gaan. Het grote avontuur van het openbare vervoer in Spanje kon beginnen! Eerst nam ik de taxi naar Puerto Banus. Dat is zo'n 3-4 minuten rijden vanaf ons huis hier. Van daar ben ik 2 minuten gaan lopen naar de bus halte die ik moest hebben voor mijn eerste bus. Ik heb een half uur moeten wachten op de bus die mij in 15 minuten naar het busstation van Marbella brengt. Bij het busstation heb ik eerst 5 minuten in de rij gestaan voor een bus kaartje naar Elviria. Toen ik aan de beurt was en mijn kaartje net had afgerekend had ik nog 1 minuut voordat de bus vertrok. De buschauffeur ging al de bus in en was van plan om de deuren te sluiten, maar toen kwam ik net aan rennen en liet hij mij nog zitten in de bus.

Eenmaal in de bus heb ik de hele bus doorzocht, opzoek naar een stopknop voor als ik bij mijn halte ben. Nergens een knop te vinden... Paniek!! Ik naar de buschauffeur gelopen om te vragen of hij wilde stoppen bij Elviria, begreep mijn Engels natuurlijk niet... Dan maar hopen dat iemand toevallig bij Elviria de bus moet hebben. Toen we een tijdje op de snelweg reden naar Elviria, bij elke bushalte stopte om mensen erin en eruit te laten, was ik helemaal van mijn apropos. Ik had geen idee meer wanneer de halte was waar ik uit zou moeten en hoeveel haltes er nog moesten komen.

Het herkenningspunt

Toen ik een herkenningspunt zag van waar mijn halte was, ben ik als een idioot naar achteren gerent naar de deur, en tot mijn verbazing hingen daar 4 stop knoppen... Fijn dat ik het meteen zag, hoefde ik me niet zo uit te sloven om naar de deur te rennen. Dus heb ik elke knop ingedrukt die er was zodat ik er zeker van was dat de buschauffeur wist dat hij moest stoppen. Ik weet niet of hij daar wel zo blij mee was, maar wat maakt dat nou uit ik ben na anderhalf uur eindelijk bij mijn bushalte en kon de week beginnen.

Gelukkig was Maria Luz zo vriendelijk om mij maandag middag in Marbella centrum af te zetten, zodat ik van daaruit naar huis kon met de bus, en dat ze mij dinsdag middag wilde ophalen. Wat wordt ik hier toch goed verwend.

Dinsdagmiddag was de Honda klaar om opgehaald te worden dus zijn Maria en ik naar de garage gereden om de Honda op te halen.

Het huis van de bezichtiging 

Op vrijdag mocht ik mee met Maria naar een bezichtig van een huur huis. Een mega huis op de top van een berg, met schitterend uitzicht over de bergen en Marbella. Ik heb echt mijn ogen uitgekeken. Het heeft 2 verdiepingen en een kelder/garage, waar 3 auto's inpassen en zelfs dan zou je nog kunnen ballroom dansen.

Het was echt een schitterend gebouw waar ik wel 3 weken zou willen zitten voor vakantie. Helaas is dat alleen niet mogelijk.

De mensen die kwamen kijken naar het huis waren Nederlands dus heb ik gezellig met hun gesproken tijdens de bezichtiging.

Zaterdag zijn Charlotte en ik twee super toppers geweest! We hebben het hele huis schoon gemaakt. Nog grondiger dan dat we anders doen. We hebben de stofzuiger uit het stof gehaald, een emmer met een mop en duizenden verschillende schoonmaak spul. Alle deuren en ramen open gezet zodat alles door kon luchten, en beginnen maar! Ik begon in de keuken en Charlotte begon met de vloeren.

Zonder dat ik het door had, had de o zo vriendelijk Charlotte mij opgesloten in de keuken. Ze had grond van de keuken en de gang gedweild en kon ik dus geen kant op... FIJN! Dus was doen we. Schoentjes uit, sokjes uit en op je tenen naar de trap toe lopen zodat ik boven de badkamers kon schoonmaken.

Gelukkig was het regenachtig en grauw weer, want ik durf te wedden als het mooi en zonnig weer was, dat we het super warm zouden hebben gehad.
Na de schoonmaak beurt hebben rest van de middag lekker naar Avatar gekeken. voor de mensen die niet weten wat dat is, hier vind je alle informatie die over Avatar moet weten.

Zondag hebben Charlotte en ik een afspraak met Dana en een vriendin van haar. Dana is een student van het Nova College net zoals wij, maar dan van een andere opleiding. Zij loopt ook in Spanje stage maar dan in Fuengirola en wilde graag Marbella zien. En laten Charlotte en ik nou toevallig niks gepland te hebben in het weekend en Marbella een beetje kennen. Dus hebben we een gezellige dag gehad met z'n allen. Dus kwam ze met een Deense vriendin naar Marbella toe.

We begonnen in Puerto Banus daar hebben even rondgelopen en hebben we de hele pier afgelopen. Het was niet het mooiste weer. Het was bewolkt, benauwd en winderig. Na de pier zijn we terug gegaan naar de winkels en hebben Dana en haar vriendin 100 foto's gemaakt van mooie auto's die er stonden en van de luxe jachten. Ik bedoel wie doet dat niet? Iedereen die door Puerto komt doet dat.

Na Puerto Banus zijn we naar het centrum van Marbella gereden. Hier zijn het we het oude centrum in gelopen en naar het wel bekende sinasappelpleintje gelopen voor een drankje. Het was onwijs druk op en rond het pleintje maar toch hebben we een tafeltje kunnen regelen.
Na het drankje zijn we verder de oude stad in gegaan en hebben Charlotte en ik de tourgids uitgehangen. We hebben ze de kathedraal laten zien, de oude muren en de kleine smalle straatjes.

Casa Lola tussen de hoogbouw

We hebben de dag afgesloten bij Casa Lola. Dit is tapas bar in Marbella die op Charlotte en mij veel indruk gemaakt had, toen we daar waren met Charlotte der ouders. Het is een klein oud huisje dat tussen allemaal hoge flatgebouwen staat. Je ziet het meteen. Hier hebben we gezeten tot ze gingen sluiten voor de siësta. Het was enorm druk dus werden we naar binnen gestuurd en hebben op de 1e verdieping gezeten met uitzicht over de straat waar het huisje aan staat. En het was heerlijk! Net zo lekker als de vorige keer! Mocht je ooit in Marbella, of in de buurt van Marbella komen, dan is dit zeker een aanrader! Alles is homemade en super lekker!

Daarna zij we nog even over de boulevard gelopen richting de garage en hebben toen afscheid van elkaar genomen.

Was een leuke afsluiting van de dag! En ook van de week.

Ondanks dat het een normale week was, wat lelijk weer hadden en niet veel gebeurde, was het een lekkere week om weer in te komen na anderhalve week vakantie.

Dit was hem dan weer blog numero 11. Na een pauze van anderhalve week van deze blog, is het toch weer fijn om mijn avonturen te kunnen delen met jullie. Hopelijk vinden jullie de kleine aanpassingen op mijn blog de achtergrond (alleen te zien op de laptop) en mijn nieuwe manier van het vertellen, een goede verandering! Ik zelf vind het wel een goede verandering! Is het voor jullie niet zo lange lap tekst met plaatjes en saai kantoor dingen en voor mij niet zo veel typen.

Dit was het dan echt! Als je zin en tijd heb laat dan een reactie achter en dan zie ik jullie volgende week weer! Hopelijk met een nieuw avontuur, meer foto's en een stuk beter weer!

Adios!