Van kantoor tot aan de Business Club. Week numero 2

Buen Día!

Cadeautje van mijn ouders

Week 2 was me weer een week! Weer een week waarin ik veel dingen gedaan heb, gezien heb en een week waarin ik veel nieuwe mensen ontmoet heb. Het was dus een top week. Niet alleen om de reden die hierboven genoemd zijn maar ook omdat het de week van mijn verjaardag was! Vanaf maandag heb ik, als een klein jongetje, de dagen afgeteld totdat de dag der dagen aangebroken was. Zondag 8 februari! De dag dat ik EINDELIJK het cadeautje van mijn ouders mocht openen, die ik al sinds 17 januari in mijn bezit heb... Dat waren nog eens zware tijden! Ligt het cadeautje op mijn kast naast mijn bed, elke avond roept hij mijn naam.... Maar eindelijk was de tijd zo ver dat het opengemaakt kon worden!


Maar zoals de voorgaande bloggen, beginnen we gewoon weer bij het begin.

Mijn filmpje in het monteer programma

Maandag 02-02-2015 was een lekker rustig dagje. De hectiek die de week daarvoor heerste op het kantoor was verdwenen. Ik heb die dag eindelijk het filmpje afgekregen voor Marijke. Het filmpje waar ik al bijna een week me bezig was is dan eindelijk afgerond, klaar voor de eerste check. Marijke was niet op kantoor, maar kwam in de middag langs om een aantal dingen met mij te bespreken voor de volgende dag. Ze had mij namelijk zondag  01-02-2015 gebeld, om onder andere te vragen hoe het gegaan was met de auto, maar ook vroeg ze aan me of ik dinsdag 03-02-2015 mee wilde met haar en de Marbella Dutch Business Club. Deze club bestaan uit Nederlanders die een eigenbedrijf hebben in Andalusië. Voor de mensen die niet goed opgelet hebben bij Aardrijkskunde of het "vergeten" zijn,  Andalusië is de meest zuidelijkste en dichtstbevolkte regio/provincie van Spanje. Hier bevindt ook mijn onderkomen voor de komende 4 maanden en mijn stage. We hadden besproken dat ik voornamelijk foto's en filmpjes ga maken van de dag voor een reportage, maar ook dat ik vooral moet gaan genieten. Daarna heeft ze mijn filmpje gezien en feedback gegeven. Na een uur op kantoor zijn geweest, is ze weer naar huis gegaan om thuis door te werken. En ik... ja ik... ik bleef gezellig op kantoor met Maria 1, Maria 2 en Graciela tot het 6 uur was.

Museo Automovilístico

Dinsdag 03-02-2015 Was de dag dat we een uitje hadden, met de Marbella Dutch Business Club, naar  het Museo Automovilístico, Malaga. Dit is een Auto, autokunst en kleding museum. Als afsluiting van de dag hadden wee uitgebreide lunch in hartje Malaga.

We begonnen met een bus reis vanaf het club-huis in Marbella naar Malaga. Hier had ik een aantal mensen ontmoet van de Club, de rest van de mensen die niet bij het clubhuis waren gingen op eigen houtje naar Malaga. Ik moet je eerlijk toegeven, dat toen ik iedereen ontmoette en wat verhalen hier en daar hoorde, over hun geschiedenis, voelde ik me een beetje een kleine amateur. Dit waren allemaal mensen die toch best grootse dingen bereikt hebben in hun leven! Oké eerlijk is eerlijk ik ben nog hartstikke jong en heb nog een hele wereld voor me, maar toch kreeg ik zo'n gevoel dat ik een soort stumpert was toen ik met die mensen sprak. Maar gelukkig weet ik van mijzelf dat het wel goed gaat komen met mij! Dus dat gevoel vervaagde al snel.

Toen we aankwamen bij het museum wist ik niet wat ik zag. Het was aan de buitenkant een schitterend, gerestaureerd sigaren fabriek, dat er fantastisch uit zag. In het museum hebben we de meest mooi, oude, aparte auto's zien staan, de meest creatieve kunstwerken en verschillende chice kleding. Het was echt een mooi museum waar we een groot deel van de dag geweest zijn. In een apart blog bericht laat ik een kleine reportage zien van de dag, van de auto's die we gezien hebben in het museum en de lunch die we hadden. Hier alvast een voorproefje van wat je kan verwachten.

Een van de auto's in het Museum

In het museum kregen we een rondleiding van een jonge dame die ons het hele museum liet zien. Bij elke auto vertelde ze weer wat; van wie de auto was, hoeveel er gemaakt zijn, door wie ze ontworpen zijn noem het maar op.
Op het moment dat we bijna het hele museum gezien hadden kwam een monteur volgens mij die een aantal auto's startte, om te late horen wat voor geluid zo'n oude auto maakt. In totaal had hij er een stuk of 5, 6 auto's gestart. Ook mochten er een paar mensen in zo'n auto zitten en gas geven. Wat echt heel geestig was, was toen Marijke en een club lid in de auto zaten met de monteur en dat de monteur gewoon met de auto door het museum ging rijden. Niemand zag dat aankomen en het was geweldig om te zien! Wat een lol iedereen had toen dat gebeurde. Wat wel jammer was, was dat ik helaas niet in een auto heb kunnen zitten... Ik was te druk bezig met het maken van foto's en filmpjes. Stomme ik... Krijg je zo'n kans, ben ik weer te druk bezig met andere dingen... Wie weet een volgende keer!

Na de rondleiding kregen de leden een glaasje port. Ik niet aangezien ik nog naar huis toe moest rijden en dat liever nuchter wilde doen.

Het menu van de lunch

Toen de glaasjes port op waren gingen we terug naar de bus om naar het restaurant gebracht te worden, waar we een uitgebreide lunch kregen. En wauw. Wauw... Wauw... Wauw! Dat was gewoon in 1 woord: FANTASTISCH! Het restaurant was schitterend, het eten was meesterlijk goed en de sfeer was onwijs gezellig! Ik heb het echt heel erg naar mijn zin gehad in het restaurant. Bij het restaurant heb ik nog een aantal mensen ontmoet die niet in het museum waren, zo ook Eduard, de stagebegeleider van Charlotte.

Voor het eten ging de eigenaar van het restaurant een verhaaltje doen voor de groep over het restaurant en de producten. Helaas was ik weer druk bezig met filmen en foto's maken...... Maar wat ik wel mee gekregen heb is dat er een hele geschiedenis zit achter het gebouw en het restaurant. Maar ja ik heb de rest dus niet mee gekregen. Wat jammer is aangezien ik echt een geschiedenis nerd ben...

Vooraf werd er gevraagd of je vis of vlees wilde (Hoofdgerecht 1 of 2). Op het menu stond het volgende:

> Voorgerecht: Eendenlever met een soort jam
> Tussengerecht: Salade met zalm
> Hoofdgerecht 1: Gebakken zeebaars op een bedje van groene olijf olie
> Hoofdgerecht 2: Entrecôte met aardappeltaarje en jus
> Desert: Noten en aardbijen parfait

Ik zelf had voor vlees gekozen en kreeg dus hoofdgerecht 2. Ik hoop dus dat je begrijpt dat ik daarna propje vol zat. En dan moest ik nog avondeten thuis. Gelukkig hadden we niet zo'n zware maaltijd als avondeten.
Rond kwart over 6 zaten we in de bus richting Marbella. Daar hebben we nog afscheid genomen van iedereen en zijn we allemaal naar huis gegaan.

In het aparte blog bericht met foto's van het museum komen ook de foto's van het eten.

Voor de mensen die willen weten hoe het restaurant heet : Los Patios De Beatas. Echt een aanrader!

De koude vergader ruimte

Woensdag 04-02-2015 was de dag van de onthulling. Marijke en ik hebben in de ijskoude vergader
ruimte op een tv de foto's bekeken die door mij gemaakt zijn tijdens het uitje en de foto's verwijderd die niet goed waren. Zo hebben we de foto's verwijderd waar te weinig licht op was, foto's die niet goed genomen waren en foto's waar Marijke niet goed op stond... Bijna op elke foto waar zij op stond had ze wel commentaar op zich zelf. Ik heb gelachen! Zelfs volwassen vrouwen zijn erg kritisch over zichzelf op foto's. Gelukkig is ze een paar foto's vergeten te verwijderen en heb ik die gebruikt in de selectie voor de site van de Business Club. Na het bekijken kwamen we er achter dat ik meer dan 400 foto's gemaakt had over de hele dag. Dat is VEEL! Toen we dat zagen had Marijke zo'n leuke opdracht aan me gegeven: "maak maar een selectie van 70 foto's." Joepie... Gelukkig was het niet zo'n erge opdracht, ik ging er uiteindelijk redelijk vlot doorheen. En het beste is nog dat het me een heel dag geduurd heeft om een selectie te maken. Dus heb ik niet stil gezeten die dag van 10 tot 6. Het is mij alleen niet gelukt om een selectie te maken van 70 foto's maar wel van 100 foto's!

Donderdag 05-02-2015 was een lekker relax dagje op stage. Ik heb nog geprobeerd om van 100 naar 70 foto's te komen. Helaas is dat niet helemaal gelukt en ben ik uiteindelijk op 96 foto's gekomen. Maar er is zo veel gebeurd die dag, dat het moeilijk is om daar een kleine selectie van te maken. Ik heb de selectie laten zien aan Marijke en die was heel enthousiast over de selectie. Ze gaf mij een E-mail adres van Alphons, een club lid die over de foto's en de site gaat (denk ik). Ik moest hem een mail sturen met de foto's. Simpelste en snelste taak die je maar kan krijgen, zou je denken... Maar natuurlijk is het bij mij weer niet zo...  Het begon meteen als lekker goed. De bestanden waren samen 366MB. Te veel dus voor een mail. Voor de niet techneuten onder ons, 366MB is te veel voor een mailtje, een mailtje heeft een limiet van 25MB... Beetje veel dus! Maar daar is een oplossing voor: WeTransfer. Ook dat was niet een groot succes... Omdat wij niet het beste internet hebben hier op kantoor, moest ik -volgens WeTransfer- 3 uur wachten voordat alles verzonden kon worden... Maar... Maar WeTransfer had het mis... Ik begon met WeTransfer om 11:30 uur en ik was pas klaar om 17:00 uur... 3 uur echt niet! Maar gelukkig is alles goed gekomen en heb ik Alphons de foto's kunnen sturen. In de tussentijd heb ik maar een tekst van Marijke vertaald voor de Nederlandse site, dus ik was wel lekker bezig.

De bijzondere berg van Marbella

Op de terug weg naar huis was er mooi foto momentje. Marbella
heeft een beroemde berg, met een rare vorm top. Deze berg, waarvan ik de naam niet weet, komt altijd terug op foto's van reisgidsen of op reclame volders. Het was bijna half 7 en de rode gloed van zon was alleen gericht op de berg. De hele berg die normaal groen - grijs is was helemaal rood gekleurd. Ik had meteen de auto ergens geparkeerd en zijn Charlotte en ik weggegaan om een foto te maken, omdat onze tassen nog in de auto lagen zijn we om de beurt gaan rennen naar het perfecte plekje voor een foto. Helaas komen dat soort moment nooit mooi op de foto maar het was echt een plaatje waard!

Die avond in bed kreeg ik een mailtje terug Alphons met de mededeling dat ik goed mijn best gedaan heb en mooie foto's verstuurd had naar hem. Was gelukkig niet alles voor niks geweest! Kon ik met een gerust hart slapen

Vrijdag 06-02-2015 kwam ik rond kwart voor 10 het kantoor binnen en kwam Marijke met een super leuk nieuwtje! De foto's die ik naar Alphons gestuurd had, waren die zelfde avond op de site gezet! Klik hier om het mooie werk te aanschouwen! Toen ik het hoorde ging ik meteen alles uitpakken achter mijn laptop zitten en kijken welke foto's op de site stonden. Hij had alle 96 foto's op de site gezet. Als je dat zo ziet staan krijg je toch een heel apart gevoel van binnen. (Ik voel een liedje aankomen. Ik krijg een heel apart gevoel van binnen, als jij mij aankijkt lieve schat... Dwaal weer eens af). Ik was trots op mijzelf. Alles zag er goed en professioneel uit! En de positieve reactie van Alphons op mijn mail, maakte me alleen maar trotser op mijzelf. Mijn dag kon niet meer stuk!

Nadat ik de foto's gezien had, ging thee voor mij en Maria 1. zetten. We waren wat aan het praten over de kou en het teleurstellende weer. Op een gegeven moment vroeg ze me wat ik het weekend ging doen. Ik gaf dus antwoord dat ik zaterdag niet echt plannen hadden en zondag jarig ben (in het engels). Nadat ik dat zei begon ze even te lachen. Ik vroeg aan haar wat er zo grappig was en toen vertelde ze me dat zij ook op 8 februari jarig is. Nu is het niet alleen mijn nicht Lisa en ik die op 8 februari jarig zijn, maar dus ook Maria 1. Was toch weer een grappig momentje!

De rest van de dag ben ik druk bezig geweest met het monteren en editen van een filmpje voor de Business club en voor Residencia. Het moet een filmpje worden van het uitje dat we gemaakt hadden op dinsdag. Op die dag heb ik niet alleen 400 foto's gemaakt maar ook 110 filmpjes. Ik ben hiermee bezig geweest vanaf het moment dat ik de foto's op site gezien had tot en met 6 uur. Onder tussen rond 3 uur had Maria 1. boodschappen gedaan voor een middag borrel dat ze altijd houden op de vrijdag omdat het te rustig is om te werken. Dus we hebben lekker gepraat colaatje (Voor mij) en bier gedronken met wat borrel snacks. Eén en al gezelligheid!

Zaterdag 07-02-2015 begon het weekend! Een lekker lui dagje voor ons. We hadden een kleine was gedraaid, wat boodschappen gedaan voor mijn verjaardag bij La Cañada, super gezond maar lekker gegeten daar bij een leuk restaurantje, het huis een beetje schoongemaakt (was wel nodig) en voor de rest lekker gerelaxt op de bank! Een betere zaterdag kan je niet wensen!
In de avond hebben ik via snapchat een beetje contact gehad met Nederland. Rare foto's sturen en ontvangen van en naar mijn broer en neef. Daarna hebben Charlotte ik Friends gekeken tot een uur of 11 met lekkere chocolaatjes! En zijn daarna richting bed gegaan omdat we vroeg op moesten de volgende dag voor een lange rit naar La Alhambra.

De lekkerste choco taart!

Zondag 08-02-2015 was de dag waar ik de hele week al naar uit keek! MIJN VERJAARDAG!! Helaas begon de dag erg vroeg, namelijk om 9 uur ging de wekker al. We hadden als ontbijt de lekkerste en goedkoopste chocoladetaart die ik ooit geproefd heb! HEERLIJK! Ook had Charlotte gezongen voor me! Wie wilt dat nou niet! Tijdens het eten van de taart heb ik eindelijk mijn cadeautje open gemaakt, die mijn ouders mij hebben gegeven en die ik pas op mijn verjaardag open mocht maken. In het cadeauverpakking, die boven aan de blog te zien is, zat een leuke kaart met wat geld voor een verjaardagsdiner. Dank jullie well paps en mams! Was inderdaad alleen leuk als het op 8 februari geopend werd. De kaart zelf had een leuk deuntje als hem steeds open deed, ik denk dat ik hem zo vaak open gedaan heb dat de batterij al bijna leeg is.

Om kwart over 10 zijn we richting de auto gegaan. Helaas was vreselijk weer. Het regende, was donker en grauw en dood stil. Maar hé dat mocht de pret niet derven. Het wegdek glom helemaal van de regen en ik besefte op een te laat moment dat het glad kon zijn, want toen ik een rotonde af wilde rijden die zeg maar schuin naar beneden liep, gebeurde ons iets wat iedereen wel 1 keer in zijn leven mee gemaakt heeft in de auto. Ik reed 20 en had denk ik iets te enthousiast aan het stuur gezeten want de auto slipte zo richting een stoeprandje waar we tot stilstand kwamen. Ik had het die ochtend koud, maar van de schrik had ik het in een keer super heet gekregen. Eigenlijk had ik en een zelf bedachte slipcursus! Gelukkig is er verder niks gebeurd, geen deukjes of krassen in de auto, niks met ons, gewoon helemaal niks. Alleen wel super warm. Toen ik de auto weer in beweging kreeg hebben we de rotonde opnieuw genomen maar dan nog een tikkie langzamer de afslag genomen. Gelukkig lukte dit wel en zijn we richting La Alhambra gereden.
De weg naar La Alhambra was een schitterende weg, met bergen aan beide kant en voor ons. De zon scheen ook lekker op ons en we keken onze ogen uit! Na een uurtje/anderhalf uur hebben we een kleine pitstop gemaakt om onze volle blazen te legen en wat snoepjes voor in de auto te kopen. Toen we de auto uitstapte wilde we eigenlijk meteen weer terug de auto in. Zo koud was het al. We zijn snel naar binnen gegaan, hebben alles gedaan wat we moesten doen en zijn snel weer terug gegaan naar de auto waar het lekker warm was.
Na een tijdje vroeg ik aan Charlotte of zij enig idee hadden wanneer we van de snelweg af moesten. Charlotte had geen idee aangezien ze niks kon herinneren van toen zei hier vorig jaar was, ze was namelijk toen in slaap gevallen... Maar gelukkig hadden we internet en konden we het opzoeken... Ten miste dat dachten we... Het internet heeft ons helemaal naar de verkeerde plek gestuurd... Op een gegeven moment moest ik tanken, dus had Charlotte gevraagd aan iemand die daar werkte hoe we naar La Alhambra moesten rijden. Volgens die man hadden we een aantal afslagen gemist die we moesten hebben. De vriendelijk man heeft op geschreven welke afslagen er genomen moeten worden en welke boorden we moesten volgen.

De ingang La Alhambra

Rond 1 uur half 2 kwamen dan eindelijk aan bij La Alhambra! We hebben er dus uiteindelijk 3 uur over gedaan om daar te komen. Maar goed toen we daar aan kwamen hebben nog eens 3 kwartier in de rij moeten staan voor een kaartje. En koud dat het was niet normaal! Maar ik had er nog steeds heel veel zin in!

Eenmaal binnen heb ik, zoals ik al vaker gedaan heb in deze weken, mijn ogen uitgekeken. Het was SCHITTEREND! Voor de mensen die toevallig in Andalusië komen is dit zeker een aanrader! La Alhambra is een soort mega tuin/park met een soort kasteel, met daarbinnen allemaal huisjes, een mega kerk en een soort stieren arena, die van buiten vierkant is en van binnen helemaal rond. Overal waar je keek had fonteintjes, mooi uitzicht, vanaf de ene kant een mooi uitzicht over Granada en het oude kasteel en aan de andere kant schitterend uitzicht over de besneeuwde bergtoppen van de Sierra Nevada. Het was gewoon super mooi en super koud. Ik heb hier veel foto's gemaakt, maar dat is natuurlijk nooit zo mooi als in het echt! Ook hebben we de selfiestick voornamelijk gebruikt, want hé je moet toch bewijs hebben dat je er echt bent geweest!

La Alhmabra's oude vesting

We begonnen aan de rechter kant met een klein paleisje, en een openlucht theater. Hier hebben we wat rond gelopen en genoten van het uitzicht. Genoten van alle fonteinen die aan stonden en die er voor zorgden dat je naar de WC moest. Maar buiten dat was het echt mooi.
Daarna zijn we naar de oude vesting gelopen die alleen te beterden was doormiddel van hoge boog brug. We zijn door een nog bewoond stukje gelopen en hier en daar natuurlijk wat foto's en selfies gemaakt. Rond 2 of half 3 zijn een broodje gaan eten bij een groot plein in het midden van de vesting. Lekker in het zonnetje omringd door allemaal katten en mensen. Hier hebben we natuurlijk gegeten en lekker gekletst over van alles en nog wat. Na het eten zijn we verder gegaan en naar de uitkijk torens gelopen. We begonnen op een wat lager uitkijk punt. Hier had je wel mooi uitzicht over Granada, maar niet over de sneeuw toppen. Het was echt genieten, ondanks de koude wind die er was op de toren, was het heel mooi om te zien. Na een tijdje werd ik er wel duizelig van. Dus zijn we naar de grote toren gegaan met de klok. Hier was het mooiste van het mooiste! Er was gewoon een 360 graden uitzicht over alles! Je had de oude stad, de nieuwe stad, de bergen in de verte, Sierra Nevada en La Alhambra. Het was gewoon adembenemend mooi! Na een tijdje hebben we maar besloten om naar de arena te gaan. Je hebt in

Buitenkant Arena, La Alhambra

totaal maar 4 uur om het park rond te gaan. En daar hebben we ons zeker aan gehouden. De arena blijf ik een raar gebouw vinden, de buitenkant is een mooi oud vierkant gebouw, en aan de binnenkant is een echte ronde arena. Helaas waren ze een deel van de arena aan het restaureren en was er een stuk afgezet met doeken en hekken. Maar het bleef wel een bijzonder gebouw! Hier in het gebouw hebben we natuurlijk weer foto's gemaakt totdat de we alles wel gezien hadden in de arena, dat we elke pilaar gefotografeerd hadden en elke steen geteld hadden.

Om kwart over 5 waren we bij de auto en zijn we naar huis gereden... En je raad het al... Als je Marnix achter het stuur zet in een onbekende omgeving, dan is de kans op verdwalen 99,99%! Dus ook weer deze keer... Het ging allemaal heel vlot en goed totdat we in Malaga aan kwamen. Daar ging alles fout! We hebben door het hele centrum gereden maar niks kwam ons echt bekend voor. Het Malaga tripje duurde in totaal 45 minuten... Na de 45 minuten hadden we eindelijk de ingang van de snelweg gevonden, maar nergens borden met Marbella. Dus ik dachten we: dan volgen we de boorden Fuengirola, Torremolinos. Na een tijdje hebben we weer eens een afslag gemist of niet gezien en kwamen we in hartje Torremolinos... Ik probeerde terug te komen op de snelweg, maar dat mislukte steeds en we kwamen steeds verder het centrum in. Nergens waren boordjes die plaatsnamen aangaven of de snelweg toewezen, alleen maar boorden van een hotel of restaurant. Na een tijdje zijn in een onbekend plaatsje terecht gekomen en zijn we eindelijk een boordje tegengekomen met Autopista er op (Snelweg) die boorden hebben we gevolgd en zijn we uiteindelijk op de autopista terecht gekomen... We gingen om half 5 weg bij La Alhambra en kwamen rond half 8 aan bij het huis! Was me toch weer een avontuur... Om half 9  hadden we gereserveerd bij Bollywood, een indiaans restaurant op loopafstand. Maar voordat we daar heen gingen had ik met mijn ouders gebeld! Even bij praten met wat er allemaal gebeurd is en hoe het met mij ging zo zonder ouders! Was bijna een emotioneel moment... Tenminste zo had ik het me voorgesteld, uiteindelijk was het alleen maar lachen, gieren en brullen!

Bollywood

Om 10 voor half 9 zijn we weg gegaan richting het restaurant. Hier hebben we voor best goedkoop
(€35,85) ons zelf tonnetje rond gegeten. Het was heerlijk. We zaten daar met een lekker glaasje wijn en heerlijke gerechten te genieten! Ik zelf had iets met lam besteld, Lamb Kadai en Charlotte had Chicken Vindaloo. Het was een gezellige en smakelijke afsluiting van de dag! Maar niet zo maar een dag, maar mijn verjaardag!

Ik ben van plan om ergens deze week nog een blog bericht te plaatsen met een kleine reportage van La Alhambra. Omdat het zo veel foto's zijn en ik die natuurlijk met jullie wil delen leek mijn dat wel een goed idee.

Er komen dus deze week nog 2 blog berichten extra met foto reportages! Houd het dus goed in de gaten! Aangezien ik dit niet uitgebreid ga rond vertellen!


Dit was een leuke en bijzondere week! Ik heb veel dingen meegemaakt buiten en tijden stage. Zo ben ik naar het Auto museum geweest in Malaga en heb ik daar uitgebreid geluncht, ik ben naar La Alhambra geweest, Iets wat op mijn verlanglijstje stond!En het was bijzonder omdat dit mijn eerste keer is geweest dat ik mijn verjaardag gevierd heb zonder familie, maar met mijn beste vriendin! En dat ik mijn ouders sinds 3 weken weer eens gesproken heb en hun stemmen gehoord heb! Kortom een week om nooit meer te vergeten!

Hopelijk tot volgende week!

En, nogmaals, houd mijn blog goed in de gaten voor de 2 extra posts!

Adios Amigos!

Panorama Arena La Alhambra