Paniek Paniek Paniek! Week numero 17

Buen Dia!

Laat ik beginnen met mijn excuses aan te bieden voor de vertraging van dit bericht. Ik weet het, ik weet het, ik heb beloofd om elke maandag wat de plaatsten... Helaas heb ik het de afgelopen week zo druk gehad, dat ik niks heb kunnen plaatsten of kunnen typen.

Maar nu alles afgerond is en ik mij niet meer zorgen hoef te maken over mijn verslag, kan ik mij weer even richten op mijn blog. Het is al weer de één na laatste week voordat ik weer naar Nederland vertrek voor goed... Helaas... Als het aan mij gelegen had, had ik nog wat maandjes er aan vast geplakt. Geen idee hoe ik dat dan had aangepakt, maar als het even kon, Graag!!

En dan wil ik mijn excuses nog een keer aan bieden voor een wat minder interessante blog bericht. Er komen geen foto's in, omdat ik geen foto's heb gemaakt. En niet veel gebeurtenissen. Sorry Sorry Sorry.

Maar goed laten we beginnen bij het begin. Hoe was de week? Nou ja voor mijn gevoel viel de week wel mee. Ik ben elke dag bijna bezig geweest met mijn stageverslag om die voor maandag af te krijgen. Dus door de weeks ben ik niet uit het kantoor geweest en alleen maar bezig geweest met het verslag!

Op vrijdag avond heeft er wel een avontuur plaatsgevonden... Een avontuur waar ik het van koud naar bloed en bloed en bloed heet van heb gekregen... Het begon allemaal rond 12 uur in de avond toen ik mijn tanden wilde poetsten. Ik rijk mijn hand uit naar mijn tandenborstel en er vliegt... en dit is geen grapje... er vliegt een giga kakkerlak tussen mijn tandenborstel en de muur vandaan... Hij was zo groot als mijn handpalm zonder de voelsprietjes. We hebben al eens eerder kakkerlakken gehad maar die lagen in de voortuin, maar deze was dus in mijn badkamer... Nou ik heb nog nooit zo snel de  deur dicht gegooid... Ik ben naar beneden gerend en heb de antikakkerlakken spray gehaald en heb de hele badkamer onder gespoten, in de hoop dat hij dan de volgende dag op de grond dood ligt.

Nadat ik de kamer ingespoten had ben ik dan eindelijk naar bed gegaan. Om 1 uur werd ik wakker gemaakt door iets dat tegen mijn keel aan kwam. Het was groot, hard en het voelde niet fijn. Ik werd wakker met het gevoel dat ik bijna verdronken was en eindelijk weer lucht binnen kon krijgen. Ik heb meteen het licht aan gedaan en zag in de deurpost een kakkerlak op zijn ruggetje liggen te chillen. Ik sprong er overheen, ben weer naar beneden gerend voor de spuitbus en heb het beest helemaal doorweekt gespoten. Ik keek om de hoek van de deur en zag dat Charlotte nog half wakker was en half lag te slapen. Ik zette mijn geruststellende glimlach op en zei heel rustig dat we last hebben van kakkerlakken binnen.
De reactie die kreeg was nou niet de reactie waar ik mij op voorbereid had... Ik had van te voren al helemaal een scenario in mijn hoofd van haar reactie, maar niks daarvan klopte. Ik had helemaal bedacht dat ze ging gillen en zich klein ging maken op bed, aangezien zij een vreselijke hekel heeft aan insecten beestjes. Maar ze bleef gewoon relaxt liggen met haar ogen half open en zei: "oo okay." Nou dat was echt een wonder! Volgens mij besefte ze het nog niet helemaal... Maar ik ben wel blij met die reactie. Anders had ik haar ook nog eens moeten kalmeren...

Ik wilde terug gaan naar bed, maar voelde me helemaal niet op mijn gemak... Ik had echt het gevoel dat overaal waar ik zou lopen, wel een kakkerlak zou zitten... Dus zijn Charlotte en ik naar beneden gegaan om even bij te komen. Toen we naar de trap liepen, lag er eentje vlak voor de trap op de grond... Gelukkig had ik de spuitbus nog in mijn hand en heb ik die meteen gebruikt. We liepen naar beneden en onder aan de trap zat er nog één!... Charlotte was over het beest gesprongen en was in een hoekje van de woonkamer gaan staan, waar ze tot haar schrik nog een kakkerlak zag zitten... Ik heb zeker het hele huis ingespoten met de anti kakkerlakken spray. Daarna ben ik samen met Charlotte alle kakkerlakken op aan het vegen met stoffer en blik en heb ze in een vuilniszak gedaan en die meteen buiten gezet. Bah Bah Bah!

Nadat ik alles ingespoten had en had gedood, zijn we op de bank gaan zitten en hebben tv gekeken tot een uur of 3-4. We zijn weer naar boven gegaan en toen we de kamer binnen kwamen werden we toch vergast... niet normaal! Het spul was na 2 uur nog niet verdwenen... we hebben maar de fan aangezet en natuurlijk de deur dicht gedaan, met dekens voor de kier onder de deur, mocht zo'n beest nog leven kan die niet meer naar binnen via de onderkant! En ja het slapen was moeilijk... Het spul bleef in je keel zitten, maar uiteindelijk toch tot een uur of 10 - 11 geslapen! Heerlijk...

Foto op de blog

Zondag was paniek dag! Nog maar één dag voordat we onze verslagen af moesten hebben! Maar de dag begon leuk met een linkje naar een blog die ik geschreven heb voor Jongleren.es. Dit is het bedrijf van Joyce waar we toen gebarbecued hadden een aantal weken geleden. Ze had mij gevraagd of ik voor haar een soort gast blog wilde schrijven over mijn ervaring in Spanje. Dus dat had ik gedaan tussen al het harde werken door. Maar de blog stond online en heb natuurlijk meteen even gekeken. En hij is goed gelukt! Met een leuke foto van mij erbij! haha helemaal top!

Och och och wat lijk ik toch bruin op die foto! (photoshop) Grapje!

Maar de rest van de dag was wel paniek! Paniek! Paniek! Charlotte en ik hebben van een uur of 12 tot 8 aan het verslag gezeten. Allebei moesten we nog één opdracht maken en ik moest nog een aantal reflectie's schrijven. Dus ja Paniek! Krijg ik het optijd af? Paniek is de opdracht die ik maak wel goed? Paniek is het niet te veel spreektaal? Echt dit soort dingen zijn niet goed voor mij! (gelukkig is alles goed afgelopen, dat lees je volgende week!)

Om half 10 werd er aangebeld, en stond de oma van Charlotte voor de deur. Zij komt gezellig onze laatste week gezelschap houden! Gezellig! Nadat we even bijgepraat hadden hebben we Bollywood besteld en hebben we om half 11 gegeten! Lekker op zijn Spaans!

Nou dit was dan de één na laatste week van mijn avontuur in Spanje. Ik vind het echt verschrikkelijk om hier over een weekje al weer weg te moeten... Echt het is allemaal zo snel gegaan allemaal... Als ik er wat aan kon doen, dan had ik er zeker voor gezorgd dat het nog wat langer zou duren voordat ik naar huis ga. Maar we moeten het maar nemen zoals het is en het gewoon accepteren dat we volgende week al weer op school zitten... Gelukkig kan ik wel zeggen dat ik de meest fantastische tijd hier heb gehad en de leukste mensen heb ontmoet! Maar mijn afscheidsspeech op mijn blog komt maandag 1 juni als ik weer geland ben in Nederland.

Voor nu zeg ik adios amigos en tot volgende week!

Adios! :)

Hoe kom ik nou weer in Engeland? Week numero 16

Buen Dia!

Hoe kom ik nou weer in Engeland? Dat is de titel van deze blog. Het is een beetje raar om dat als titel te hebben, aangezien ik in Spanje zit, maar het is toch echt zo! Hoe dat zo? Nou dat komt later, eerst even de rest van de week bespreken.

Deze week was een week met veel zon en warmte! Het was ook een week waar best wel wat gebeurde. Maandag was een normale dag. Ik doe mijn werkzaamheden die altijd gedaan moeten worden. Niks bijzonders dus. Tot dat ik ergens aan het begin van de middag een telefoontje krijg van Marijke. "Hoi Marnix, ik heb goed nieuws voor je!" Ik wist niet waar ze het over had... Goed nieuws, goed nieuws... hoezo goed nieuws? Dus mijn reactie was ook :"Oooh?" "Ja." zegt ze. "Je mag morgen mee naar de Business Club, maar daar staat wel tegen over dat je goede foto's moet maken!" Okidoki! Ik ga mee en maak top foto's!

Het restaurant

Dinsdag was de grote dag! De Marbella Dutch Business club. Maar eerst zijn we naar San Pedro om daar wat af te leveren. Ik mocht niet rijden in de Honda, aangezien het handiger was als Marijke ging rijden, omdat zij de weg wist. Maar wat heb ik moeten lachen! Het is de eerste keer sinds jaren dat ze er in gereden heeft. Dus dan snap je wel dat ik heb moeten lachen!
Na iets afgeleverd te hebben in San Pedro zijn we naar de club gegaan.
De dag met de Business club zag er als volgt uit: Ze
begonnen buiten - op het strand - om daar te verzamelen en iedereen te begroeten. Hier werden allemaal lekkere hapjes en drankjes geserveerd.
Daarna gingen we naar een soort bijzaaltje met een spreker, die wat vertelde over klantenbinding en over een aantal marketing tips. Echt een hele interessante spreker! die ook een interessant verhaal had. Ik heb er echt wat van geleerd, ondanks dat ik 100 foto's aan het maken was van de zaal en de spreker.
Nadat de spreker klaar was zij we naar het restaurant gegaan om daar te gaan lunchen. Wat was dat fancy! Super leuk restaurant dat pal aan het strand ligt. Het was een soort beach house met een zwembad, lopend buffet, zwembadbedden, cocktailbar (waar we niet naar toe zijn gegaan) het was echt een super leuk restaurant! En lekker gegeten,

mijn voorgerecht

maar echt heerlijk! Het voorafje was het lopen buffet, dus pakken wat je pakken kan! Haha, nee zo Hollands ben ik ook weer niet. Ik heb me netjes ingehouden en van het gene wat ik wilde 1 schepje genomen. Nadat het voorgerecht klaar was kwam, natuurlijk het hoofdgerecht. Hier kon je kiezen of je vlees of vis wilde hebben. Ik zelf koos voor vlees, geen idee wat voor vlees het zou zijn, maar ik had zin in vlees! En toen het vlees kwam, stond ik met open mond te kijken naar hoe gigantisch het stuk vlees wel niet was. Halleluja! Maar lekker dat hij was! Wauwie! En als nagerecht hadden we iets met aardbeien en een klein taartje? Heel zoet maar wel heel lekker!
Een kleine foto reportage van het eten en de dag zelf staat onder dit bericht.

Na het eten kwamen de mensen die er nog waren, aan de tafel schuiven waar ik aan zat (had natuurlijk allemaal te maken omdat ik aan die tafel zat! Grapje) en hebben we kopje koffie gedronken en zijn we richting de auto's gegaan. Voordat ik naar huis kon, heb ik eerst Marijke en een clublid afgezet en ben toen naar huis gereden. Was oprecht een interessante en gezellige dag! Bedankt!

Woensdag ochtend ben ik snel, voordat ik naar stage ging, even gaan kijken hoeveel foto's ik gemaakt had van de dag. Ik zat tussen de 300 en de 400 foto's van 1 dag! Daar moet dan natuurlijk weer een selectie van gemaakt worden dat rond de 70 foto's ligt. Dus eenmaal op kantoor aangekomen, kom ik lachend het kantoor binnen. "hoeveel foto's zijn er gemaakt?" Vroeg Marijke. "tussen de 300 en 400 foto's." Haha stiekem vond het toch wel vervelend dat het er zo veel waren, aangezien zij de selectie wilde maken. Maar hé beter te veel dan te weinig. Toch? De rest van de dag verliep normaal. Ik kreeg wat feedback van Marijke over de foto's die gemaakt waren en heb gewoon mijn werk gedaan die ik die dag af wilde hebben.

¡PULPO!

Vrijdag was een heerlijk dagje en mijn moeders verjaardag! Het zonnetje scheen lekker naar binnen, dus was heerlijk! Charlotte en ik hadden op skype besloten dat we geen zin hadden om thuis te gaan eten. Dus heeft Charlotte gereserveerd voor die avond bij Boardwalk. Ben benieuwd!

In de middag hebben Marijke en ik even dingen besproken voor mijn stageverslag. Ik had een paar vragen voor haar over het bedrijf en die wilde ik even aan haar stellen. Dus dat hebben we gedaan! Daarna heeft Marijke het nog even bekend gemaakt in de groep dat ik ging trakteren op Tapas! Dus iedereen blij!
Na het gesprek zijn we naar de tapas bar tegenover gegaan en heb ik gezegd: "Ik heb 100 euro ter beschikking gesteld." Nou dat had ik beter niet kunnen zeggen, ze gingen helemaal los! Nee das niet waar. We hebben heerlijke tapas gegeten, met een gerecht die wel het toppunt was. Pulpo! -zie foto- Heerlijk!

Tijdens het eten hebben gezellig gepraat over van alles en nog wat en ben ik zo rond kwart over 7 naar huis gereden.
Toen ik thuis kwam lag Charlotte lekker in tuin bruin te bakken! Wat een leven! We hadden ons omgekleed en zijn rond half 9 richting Marbella gereden op naar Boardwalk!

Boardwalk is een hip restaurant op de boulevard van Marbella. Het was echt een super gezellig etentje! Als vooraf hadden we een groot bord met Nacho's die we deelden. Voor het hoofdgerecht hadden we iets, wat we beide voor het eerst gingen eten namelijk: Lobster (kreeft) Beiden kregen we een halve kreeft en een groot stuk vlees voor maar €30,- p.p. ! Dat is niet duur! Dus wij waren blij dat we het eindelijk gegeten hadden en lekker dat het was! oooooh!!  Echt ik heb genoten! Het vlees was wel onwijs vullend, maar toch wilde we een toetje. Want op de kaart stond wortel taart en daar hadden we allebei wel heel veel zin in. Misschien hadden we het maar niet moeten kiezen... Of op zijn minst een stuk delen! Want man man man! Volgens mij kregen we per persoon een kwart van een hele taart! Het stuk was echt gigantisch! Niet normaal! Ik heb daarom ook met pijn in mij hart een stuk moeten laten staan omdat ik gewoon niet meer kon eten... Ik kon wel huilen! Maar we hadden in ieder geval wel een volle maag en we konden rollend naar huis toe gaan. De reden voor dit etentje was, omdat Charlotte op 29 april jarig was en ik toen in Nederland was en toen dus niet konden vieren. Ook zijn we uit eten gegaan omdat mijn moeder vrijdag jarig was en dat soort van te vieren.

Zaterdag had ik afgesproken met Graciela dat ik om 11:15 op kantoor zou zijn, zodat zij de auto kon gebruiken. Toen ik daar was, vroeg ze of ik met haar mee wilde gaan om haar te helpen met het openen van de appartementen. Natuurlijk wil ik dat! Anders had ik alleen op kantoor gezeten. Dus zijn we samen op pad geweest en kwamen terug rond een uur of 2 half 3. Het was zo warm die zaterdag dat elke keer dat we terug kwamen op kantoor dat we noodgedwongen een glas water moesten nemen. Echt niet normaal!
Om 3 uur was ik thuis en hebben we de hele middag buiten in de zon gezeten ons lichamelijk voor te bereiden op de volgende dag.

Zondag was de grote dag! Het plan wat we al 2 weken hadden was naar Tarifa gaan om daar whale watching te gaan doen. Helaas toen ik ze had gebeld van de week, hadden ze mij verteld dat het niet mogelijk was om met deze harde wind op zee te gaan varen. Dus daar ging onze spetterende week afsluiting... Of toch niet? We waren van plan om naar Gibraltar te gaan! En Charlotte had even een slim momentje want ze ging op google zoeken naar dingen die je daar kunt gaan doen. En toen kwam ze met het geniale idee om daar op een bootje te gaan en naar dolfijne te kijken. Dus zij gereserveerd voor de boottocht van 2 uur! Blij dat we waren! Konden we toch nog met een bootje varen!

Dus wij zijn ruim van te voren, om half 1, richtig Gibraltar gereden. Alles ging helemaal perfect! We kwamen om half 2 aan in la linea de conception. Dat is het stadje/dorpje voor de grens met Gibraltar. Dus wij blij, we zien de giga rots uit het niets opduiken en steeds dichterbij komen en wat zag dat er prachtig uit! Dus wij rijden richting de rots en op een gegeven moment komen we tot stilstand... Alle auto's voor mij stonden in een giga rij... Maar waarvoor? Ik had geen idee. Dus ik ga naar de linker rijstrook om deze mensen in te halen. Waarschijnlijk waren ze aan het wachten op iemand die wilde uit parkeren, dacht ik. En ik rijd zo langs de rij auto's en ik zie het alleen maar langer worden... Geen idee waar het naar toe ging, tot dat ik een bordje zag met Douane Gibraltar... SHIT!! Blijkbaar was die rij voor de douane... Wist ik veel dat ze ook echt een douane post hadden op de grens... Europa heeft toch open grenzen... Maar goed. Ik vroeg aan Charlotte of we over de grens moesten of dat het aan deze kant was. Charlotte wist het niet en ging toen bellen het dolfijnen bedrijven. Nee we

De grens

moesten niet naar de rots toe en hij gaf ons een adres waar heen moesten. Dus wij het adres opzoeken in Google maps. En wat bleek, we moeten de grens over. Of terwijl we moeten in die mega rij gaan staan... Dus ik weer terug rijden naar het begin van de rij en ben braaf in de rij gaan staan wachten... Gelukkig stond de rij niet muurvast en zat er een beetje beweging in. We reden door en door en door en toen zagen we bordje met toeristen parkeren rechts. "Moeten wij daar heen of mogen we ook de grens over?" vroeg ik aan Charlotte. "Gewoon door rijden." zei ze. Dus dat deed ik en om 14:10 kwamen we dan eindelijk aan bij de grens tussen Engeland en Spanje! En natuurlijk worden we aangehouden en aan de kant gezet om onze pasporten te laten zien. We zien er ook zo gevaarlijk uit! Maar na 2 minuten konden we dan eindelijk naar Gibraltar!

En als je de grens over gaat kom je toch wat raars tegen. Dit had ik nog nooit meegemaakt! Als je net de grens over bent, en een  stukje door rijd, kom je opeens bij een mega kruispunt, tenminste dat dacht ik. Wat bleek nou, het kruispunt was geen normaal kruispunt maar een kruising van de normale weg en een landingsbaan... Ik wist echt niet wat ik nou aan het doen was, kreeg bijna het gevoel dat ik verkeerd reed. Maar las je Gibraltar in wilt rijden, moet je eerst nog over de landingsbaan van het vliegveld van Gibraltar rijden met je autootje... Echt... wauw... Geen woorden voor!

Maar goed, toen we het centrum in reden en opzoek waren naar de bordjes Marina Bay zagen we op

Marina Bay

een gegeven moment een man in een geel polotje staan met Dolphin Adventure erop. Dus zijn  we omgekeerd en naar de man gereden. "We are here!" schreeuwde Charlotte uit het raampje. De man moest even denken en zei toen: "Charlotte right?" Wij knikken en toen vertelde de man dat de boot die wij wilde hebben al vertrokken was en waar we konden parkeren. Dus zijn we daar naar toe gegaan, geparkeerd en terug gegaan naar de weg. Daar stond nu een meisje te wachten op ons, om ons naar het kantoor te brengen. Daar werden we naar binnen gestuurd, hebben onze excuses aangeboden en hebben daar kaartjes gekocht voor de 4 uur boot. Daarna zijn we naar buiten gegaan en werd ons verteld waar we heen konden voor het oude centrum en waar we straks de boot op moesten.

Na het verhaaltje van de man zijn we in Marina Bay wat gaan drinken in één van de barretjes langs Marina Bay. Ik had zo'n raar gevoel van binnen toen we daar waren. Ik ben nog nooit naar Engeland geweest en nu was ik toch in een soort Engeland beland. Iedereen hier sprak netjes Engels en zeker 80% kwam uit Engeland. Echt heel apart! Na 2 drankjes van £3,30 totaal zijn we eerst allebei £50 gaan pinnen en daarna naar het oude centrum gelopen, hier hebben we wat rond gehobbeld. Super leuk oud centrum waar we zeker 1 tot anderhalf uur door heen gelopen zijn. Er zat 1 nadeel aan dit alles... Alle winkeltjes waren dicht dus het was wat minder gezellig dan als alles open zou zijn. Maar he! We gaan op boottocht. Maar dat zo, eerst verder met het centrum.

de telephone cell & ik 

In het centrum waren allemaal echt van Britste dingen geplaatst; zoals telephone cells, brievenbussen en straatlantarens. Little Britain zo voelde het aan. Hier hebben we natuurlijk, zoals elke toerist foto's van gemaakt!

Na de fotosessie zijn verder de stad ingegaan. Hier waren allemaal mooie oude gebouwen die helemaal weer opgeknapt waren en een super lange winkelstraat waar maar 1 of 2 winkeltjes open waren. Maar ja wat wil je dan ook, het is zondag...


Rond kwart over 3 zijn we weer richting Marina Bay gelopen, zodat we dit keer wel op tijd waren voor de boottocht. En dat waren we zeker! Om half 4 kwamen we aan in Marina Bay. We werden nog door een man aangesproken, van een andere observatie bedrijf, met de vraag of wij wel een eerlijke prijs hadden betaald. De man dacht dus dat wij 2 bekende personen waren en of we daarom niet meer hadden moeten betalen. Waarom die man dat dacht, was omdat we steeds werden opgewacht door de mensen van Dolphin Adventure. We moesten dan wel zo belangrijk zijn dat we zelfs worden opgewacht.

Omdat we zo vroeg waren hebben we nog wat foto's gemaakt van het giga cruiseschip dat in de haven lag. Dit cruiseschip wordt niet meer gebruikt om te varen. Deze is met grote staven vast gezet aan de kant en wordt nu gebruikt als hotel, casino, restaurant en skylounge.

De boot staat op ons te wachten

Om 4 uur was het dan zo ver! We konden aan boord samen met 3 andere mensen! En om 10 over 4 gingen we varen. Voordat we Marina Bay uit vaarden werden er wat dingen verteld over wat te doen bij een ongeluk en over hoe ze de dolfijnen opsporen en al dat soort dingen.

Toen we eenmaal op open zee waren, ging de boot wat langzamer varen. Dit om er voor te zorgen dat de dolfijnen die ze op de radar zagen niet schrikken en weg gaan zwemmen. En na een kleine minuut of 3 - 4, toen we alle 5 op het puntje van de boot stonden zagen we een aantal dolfijnen in de zee zwemmen. Wat was dat een prachtig gezicht! De dolfijnen kwamen ook steeds dichterbij. In het begin zijn ze natuurlijk nog een beetje schuw en blijven ze nog op redelijke afstand of zwommen ons voorbij. Maar na een tijdje kwamen ze steeds dichterbij en zagen we ook steeds meer groepen dolfijnen zwemmen. Dit was voor mij de eerste keer dat dolfijnen in het wild gezien had en ik vond het helemaal te gek! echt ik was helemaal fan van deze mooie dieren.

Dolfijnen bij de punt van de boot

Toen we ze op een gegeven moment een beetje kwijt waren, vaarde de kapitein richting de groepen dolfijnen. Op dat moment kwamen de dolfijnen wel heel dichtbij en zwommen ze elke keer rond voor de punt van de boot waar we stonden. Hier zwommen ze de hele tijd heen en weer en sprongen zo nu en dan naar boven. Echt fantastisch!

De groepen dolfijnen kwamen allemaal steeds dichterbij en gingen met ons mee. De kapitein had de motor van de boot uitgezet om niet van de dieren wat aan te kunnen doen als rond de boot aan het zwemmen waren. Dus dreven we met de golven mee verder de zee op. Echt ik heb nog nooit zo iets moois gezien kwa natuurschoonheid! Dolfinarium is niks vergeleken met dit. Ondank dat ze niet heel erg aan spelen waren en veel boven water sprongen was het echt fantastisch!

Rond 5 uur waren de dolfijnen langzamerhand verdwenen opzoek naar eten, en toen zijn wij met de boot weer terug gegaan naar het vaste land. Echt dit was iets om nooit meer te vergeten!

uitzicht vanaf de Skybar 

Eenmaal weer op het land, hebben we de mensen bedankt voor alles en zij we richting het cruiseschip
gelopen. Stiekem wilde we even kijken hoe het zwembad dat deels op dak is en deel boden de zee zweeft er uit zag. En we wilde kijken hoe duur het was om daar wat te gaan eten. Toen we naar de ingang liepen en in de lobby terecht kwamen, stond ik met open mond te kijken! Overal kristallen en diamanten. Echt heel fancy! En waarschijnlijk ontiegelijk duur! Maar goed wij zijn wel even naar het dak gelopen en hebben gezien hoe de skybar  er uit zag. Fancy fancy!

Na het cruiseschip zijn we terug gegaan naar de auto. We hebben daar van kwart over 2 tot een ongeveer half 6 kwart voor 6 gestaan en het was uiteindelijk maar £4.- dat is omgerekend €5,50 Nou dat vind ik niet duur voor zo lang daar gestaan te hebben!

Maar goed, we zijn terug gegaan naar de auto, en zijn toen naar de kabelbaan gereden om de top van de rots te bekijken!

Eenmaal een parkeerplek gevonden zijn we richting de kabelbaan gelopen. Voor £12,- per persoon heb je heen en weer de kabelbaan. Dus dat is €16,50 p.p. voor heen en terug. Vind het nog meevallen.

De rotsbewoners

Eenmaal op de top werd ons verteld waar we wat konden vinden. Links waren de uitkijk platformen en rechts het park.

Wij zijn eerst naar de uitkijk platformen gelopen en hebben daar meteen kennis gemaakt met de rotsbewoners! Wat een coole beesten zijn dat die apen! Het maakt hen echt niet uit hoe dichtbij je komt. Dat vinden ze niet interessant wel het vlooien van de anderen! Geweldig!!

Ondanks dat ik zo'n klein aapje wel graag mee had willen nemen, was dat toch niet mogelijk... Dus heb ik maar foto's gemaakt van het uitzicht dat je daar had. Wat was dat mooi zeg. Je voelde je echt even op de top van de wereld. helemaal doordat je op de rots staat en dat dat eigenlijk het hoogste punt was binnen een straal van een X aantal kilometers. Echt WauW!

Op het uitkijk punt hebben we natuurlijk foto's gemaakt van de apen en van ons zelf. Tuurlijk! Wie weet ben je hier maar één keer in je leven! Dus ook de selfie stick kwam van pas!
Na de uitkijk platformen zijn we door het park gaan lopen. hier kwamen we nog meer aapjes tegen die gewoon genoten van het heerlijke weer! Want wat was het lekker weer zeg! Wauw. In het park zijn we op een soort oude bunker geklommen en hebben daar foto's gemaakt.

En hier komt een grappig verhaal:
Ik wilde een super toffe foto maken van Charlotte op het dak van zo'n bunker en precies na dat ik een foto gemaakt had, kwam er een zeemeeuw overvliegen en liet een hele spoor poep achter. En ja, we zijn geraakt... charlotte net iets erger dan, namelijk op haar kuit en ik op mijn tas... Gedver! Dus wij naar het huisje toe lopen waar de toiletten zijn, bleken die dicht te zijn wegen schoonmaak... Dus wij naar het restaurant lopen, daar maar even proberen en daar kreeg Charlotte een aantal doekjes om zichzelf poep vrij te maken. Bah bah bah!

De lift gaat naar beneden!

Na het schoonmaken van ons zelf zijn we nog een klein beetje verder gegaan door het park en hebben toen besloten om terug naar beneden te gaan.

Terwijl we op de lift zaten te wachten kwamen er een aantal kleine aapjes naar beneden gerold die aan het spelen waren. Super cute! Om het zo maar te zeggen.

In de lift naar beneden hebben we nog even kunnen genieten van het uitzicht!


Daarna zijn we terug gegaan naar het centrum om daar een hapje te gaan eten. We moesten op het plein van het centrum een terrasje pakken. Alles was gesloten... In heel Gibraltar centrum was alles gesloten! Hoe dan... kijk winkeltjes begrijp ik, maar restaurantjes? Dat was echt even balen... Dus zijn we op het plein een terrasje gaan pakken en hadden we een typisch engels gerecht besteld: Fish en Chips, maar eerst hadden weer een bord Nacho's. Zoals ik al zei hadden we als hoofdgerecht Fish en Chips, jammer genoeg viel dat een beetje tegen... Zat niet zo veel smaak... Dus was een beetje een teleurstellende afsluiting... Maar de rest van de dag was nog wel geslaagd!

Toen we terug wilde rijden naar de grens, werden we aangehouden door de politie van Gibraltar... ooo ooo... Hij wilde dat ik langs de kant ging staan en mijn raampje open deed. De politie man vroeg zich af of ik mij er van bewust was dat ik door rood reed... Nou geen idee... Geen stoplicht gezien op dat moment... Dus ik antwoordde eerlijk van niet. Daarna zei hij dat ik niet lekker bezig was want ik reed tegen het verkeer in... Nou en daar loog de agent.... Ik reed misschien raar, omdat ik mij god niet wist waar ik nou uit Gibraltar moest komen maar tegen het verkeer in reed ik zeker niet... Maar ik zei vriendelijk dat ik geen idee had van mijn overtredingen en dat ik opzoek was naar de uitgang. Gelukkig waren de agenten zo vriendelijk om mij de uitgang aan te wijzen. Dus konden we naar huis toe rijden en slapen!

Wat een fantastische afsluiting van een week! Echt ik vergeet deze dag nooit meer. Wilde dolfijnen gezien, 'wilde' apen gezien en op een cruiseschip gelopen! Wat wilt een mens nou nog meer!
Helaas komt het einde van de stage periode steeds dichterbij en hebben nog maar 2 weken hier in het super Spanje! Dit was waarschijnlijk ook één van de laatste uitjes die we gaan maken hier... Volgende week zaterdag gaan we schoonmaken en daarna eventueel naar Nerja en zondag komt de oma van Charlotte gezellig! Dus dan gaan we lekker niks doen! De week daarop is het koffers inpakken voor de vlucht van maandag 1 juni... Maar zo ver is het nog niet we hebben nog 2 weken die we moeten overleven! En dat gaat helemaal goed komen!

Ik wil jullie weer bedanken voor het lezen van mijn  blog! Volgende week maandag zijn we er weer!

Hieronder vind je nog een fotoreportage van Gibraltar en het uitje met de Marbella Dutch Business Club, dus kijk dat lekker op je gemak!

Maar nu zeg tot volgende week!

Adios!

Uitje met Business Club

Uitje Gibraltar